Gouldamadines zijn gezellige, kleurrijke prachtvinken.
Wil je kleurrijke siervogels als huisdier? Dan zijn Gouldamadines misschien wel wat voor jou. Deze prachtvinken zijn zo kleurrijk en zijn, naast andere vogelsoorten zoals kanaries en zebravinken, bijzonder populair. Bovendien zijn ze klein, zingen ze prachtig en hebben ze niet veel verzorging nodig. Kom in ons artikel alles te weten over o.a. de herkomst en soortspecifieke houding van de Gouldamadine.
Kleur: van nature zijn er 3 kleuringen: zwarte kop, rode en gele kop en door de fok zijn er extra mutaties zoals blauwe Gouldamadines ontstaan;
Levensverwachting: ongeveer 7 – 10 jaar;
Grootte:11 – 15 cm;
Gewicht: 60 g;
Houding: alleen in grote groepen, individueel houden is niet soortspecifiek;
Sociaal gedrag: gezellig;
Gezelschap: blijven het liefst onder elkaar;
Zang van Gouldamadinen: aangename en rustgevende, zachte zang, constant heen en weer;
Karakter: in het begin schuw, later nieuwsgierig, overdag actief;
Moeilijkheidsgraad van verzorging: makkelijk;
Bijzonderheden voor de houding: je hebt een volière nodig met genoeg plek om te vliegen. Gouldamadines houden ook van (zonne)baden;
Belangrijk om te weten:Gouldamadines horen volgens natuurbeschermingsorganisaties tot de kwetsbare vogelsoorten.
Gouldamadines uiterlijk en mutaties
Gouldamadines hebben prachtige kleuren. In het wild komen Gouldamadines met een zwarte kop het meeste voor. Vogeltjes met een rode of gele kop zijn zeldzamer. De veren op de buik, hals, rug en staart hebben verschillende, opvallende kleuren. Mannetjes en vrouwtjes zijn qua kleuren nagenoeg identiek.
Door de fok van Gouldamadines zijn er ondertussen veel mutaties van andere kleuren. Met name de blauwe Gouldamadine met een zwarte kop is erg in trek. De blauwe Gouldamadine draagt meestal een blauw, paars en wit verenkleed. Kleurenmutaties kunnen per fok anders uitvallen.
Gouldamadinen in hun natuurlijke leefomgeving
Gouldamadinen zijn prachtvinken die in het Noorden van Australië, met name in de savanne met dichte grassen, en in eucalyptusbomen en kustregio’s leven. Ze leven in grote groepen en zijn zeer gezellig en beweeglijk. Afhankelijk van het broedseizoen trekken de prachtvinken van de vochtige kustregio’s naar de droge savanne. Ze prefereren de savanne om hun eieren uit te broeden. Hun nesten bouwen ze met name in de holen in eucalyptusbomen. Beide ouders broeden de eieren uit en na 14 dagen komen de kuikens ter wereld. Als de waterbronnen op de savannes vervolgens opdrogen, trekken de vogeltjes in grote zwermen naar de Noordelijke kust voor voedsel en water. Aangezien het in de diepe savanne overdag zeer heet kan worden, zijn Gouldamadines aan extreme temperaturen tot 40°C gewend. Zelfs dan zoeken ze geen schaduw op, wat andere vogelsoorten wel zouden doen.
Vandaag de dag zijn de bonte prachtvinken in Australië echter zeldzaam en staan op de lijst van gevoelige vogelsoorten.
Ontdekking van de Gouldamadine
In 1840 werden ze voor het eerst door de Britse natuuronderzoeker John Gould ontdekt. Op zijn reis door Australië van 1838 tot 1849 zag de zwartkoppige Gouldamadines voor het eerst. Hij vernoemde ze naar zijn wijlen vrouw: Lady Goulds Amadine.
Houding en verzorging: wat is een soortspecifieke houding voor Gouldamadines?
Als je de prachtige siervogels als huisdier wilt houden, moet je op de onderstaande punten letten.
Licht: circa 14 uur licht per dag (alternatief met UVA- en UVB-lampen en schemertijd).
Temperatuur: minstens 20°C, maximaal 45°C.
Luchtvochtigheid: 60% – 90% (alternatief met luchtbevochtiger).
Vrije vlucht: meerdere uren per dag met volop ruimte.
Belangrijk:bescherming tegen temperatuurschommelingen en tocht.
Volière in plaats van kooi: voor genoeg daglicht en vrije vlucht is een buitenvolière het beste voor het houden van Gouldamadines.
Om aan de behoefte aan daglicht en vrij vliegen te kunnen voldoen, kun je het beste een grote buitenvolière aanschaffen.
Let bij de inrichting van de volière op de volgende punten.
Grootte van de volière: minstens 1m x 1m x 2m (smal en hoog in plaats van lang en breed).
Beschutting:een volière mag nooit van alle zijden open zijn. Een zijde moet daarom altijd ondoorzichtig zijn.
Verhuizing in de winter: Gouldamadinen houden van warmte, daarom moeten ze in de winter verhuizen naar een warme binnenruimte.
Bodem: zand, kiezelstenen en natuurlijk producten zoals berkenhoutsnippers.
Zitplekken in de volière: verschillende takken en twijgjes van verschillende diktes op meerdere hoogtes.
Schuilplekken en vermaak: twijgen met blad, bundeltjes kreupelhout en/of stro.
Waterbad:1 x per week een waterbad in het badhuisje of in een grote vlakke schaal.
Zandbad: een grote schaal met zand.
Slijpsteen: voor de snavel.
Slaapplek: in een mandje bovenin de volière.
Goed om te weten: zet de bakjes niet onder de stangen zodat er geen ontlasting in terecht komt.
Onderhoud en reiniging van de volière
Om ziektes te voorkomen, moet je je vogels iedere dag vers voer en water geven en oude voerresten verwijderen. De bakjes voor voer en de badjes moeten dagelijks worden gereinigd. De volière 1 à 2 keer per week. Als je veel prachtvinken in een volière houdt misschien zelfs vaker
Slaap
Aangezien Gouldamadines in het wild het liefst in nesten in boomholen slapen, kun je het beste slaapmandjes kopen zodat de vogels ook in de volière verscholen kunnen slapen. Breng de slaapplekken zover mogelijk bovenaan aan.
Hou oud worden Gouldamadines?
In hun natuurlijke habitat hebben de vogels te kampen met veel gevaren en prooidieren, zoals slangen. Daarom worden Gouldamadines in het wild niet zo oud als Gouldalmadines als huisdier. De prachtvink kan als siervogel zo’n 6 tot 8 jaar oud worden. Als ze ouder worden, worden ze minder actief.
Kan ik Gouldamadines met andere vogels houden?
Aangezien Gouldamadines alleen in groepen mogen worden gehouden, vraag je je misschien af of ze ook met andere vogelsoorten kunnen worden gehouden, zoals Kanaries, Zebravinken of Parkieten.
Gouldamadines en parkieten
Gouldamadines en Parkieten mogen niet in één volière worden gehouden en elkaar ook niet tegenkomen bij het vrije vliegen. Parkieten hebben kromme snavels en kunnen de Gouldamadines met spitse snavel ook bij het spelen ernstig verwonden.
Gouldamadines en Zebravinken
Ook Gouldamadines en Zebravinken passen niet samen. Zebravinken zijn strijdlustig, maar Gouldamadines zijn vredelievend. Deze vogels kunnen dus niet goed samenleven.
Gouldamadines en Kanaries
Deze vogelsoorten mogen niet samen worden gehouden. Kanaries kunnen agressief worden tegen Gouldamadines, vooral wat het voer aangaat.
Over het algemeen blijven Gouldamadines het liefst onder elkaar. Als vogels zoals Geschilderde Amadines ook in de volière leven, moet je ervoor zorgen dat er genoeg plek voor de vogels om elkaar te vermijden. Bovendien is het altijd goed als de Gouldamadines in de meerderheid zijn. Welke vogelsoorten eventueel te combineren zijn met deze prachtvinkjes, kun je navragen bij de specialist in dierenspeciaalzaken.
Voeding: wat eten Gouldamadines?
Deze vogels hebben qua voeding niets speciaals nodig, maar houden wel van afwisseling. In het wild zijn de prachtvinken constant op zoek naar voedsel. Insecten en graszaden vormen een groot onderdeel van het voer.
1 x per week eiwit: insecten, kiemvoer of een gekookt ei.
Kalksteen om aan de kooi te hangen.
1 platte schaal met maagkiezel en een sepiaschaal voor mineralen.
Dagelijks vers en schoon water.
Gouldamadines behoren tot de meest geliefde fok- en siervogels dankzij hun prachtige kleuren. Als je Gouldamadines als huisdier wilt houden, moet je ze altijd in grote groepen houden en nooit alleen. Bovendien is het belangrijk dat de vogels vrij rond kunnen vliegen. Daarnaast moet de temperatuur ideaal zijn en er voldoende licht zijn. Als je ze soortspecifiek verzorgt, zul je lang plezier hebben van deze mooie prachtvinken en hun prachtige, rustgevende zang.
Zebravinken zijn mooi, gezellig en vergen weinig onderhoud. Het is dus niet zo gek dat ze een van de populairste siervogelszijn. Het is echt een schouwspel om de prachtvinkente bekijken, want met zebravinken is er altijd wel wat te beleven. Wil je ook graag een zebravink? Lees dan hier meer over de verzorging en houding van deze vogel.
Wie zich verdiept in de behoeften van de valkparkiet zal merken dat de uitspraken als "ideale beginnersvogel" en "makkelijk te houden" niet altijd kloppen. Maar als men rekening houdt met de basisprincipes, die nodig zijn om deze soort te houden, dan zal men veel plezier beleven aan de grappige "mini kaketoes" – en zij ook aan hun baasje.
Oorspronkelijk komen parkieten uit Australië en behoren tot de papegaaienfamilie. Tegenwoordig zijn deze vogels met bonte veren echter uitgegroeid tot één van de meest populaire huisdieren van Europa. Tips en feitjes over de herkomst en het houden van parkieten vind je hieronder.