© otsphoto / stock.adobe.com
De gebogen hals is te danken aan een eerdere kruising van Spaanse paarden.
De Fries is niet alleen een van de oudste, maar ook een van de duurste paardenrassen van Europa. Zijn elegante bewegingen maken van deze majestueuze Nederlander een geliefd koets- en trainingspaard. Door zijn bijzondere gestalte is dit edele zwarte paard echter niet geschikt voor beginners.
Friese paarden zijn prachtige paarden met een schofthoogte tot 175 centimeter. Merries zijn meestal 155 tot 165 centimeter groot, terwijl hengsten pas mogen fokken als ze minstens 158 centimeter groot zijn.
Het gewicht van de imposante dieren ligt tussen de 520 en 770 kilogram.
Kenmerkend voor dit paardenras is de hoog aangezette, gebogen hals die het vrij kleine hoofd draagt. De donkere ogen van dit edele zwarte paard zijn groot en vriendelijk.
De brede borst, de relatief korte rug en het vaak licht gespleten, vallende lichaam geven de Fries een bijzonder silhouet.
De lichaamsbouw van het Friese Paard is compact en gespierd. Er wordt onderscheid gemaakt tussen het sport- en het baroktype. Sportieve Friezen zijn groter en slanker, terwijl barokke Friezen sterker, maar toch elegant en gracieus zijn. Ondanks hun barokke uiterlijk worden Friezen tot de warmbloedigen gerekend.
De vachtkleur van dit paardenras is altijd zwart. Er worden alleen zwarte paarden gefokt, wat het ras de bijnaam ‘Zwarte Parel’ opleverde. Witte tekeningen zijn niet gewenst. Toch komen ook voskleurige paarden regelmatig voor. Hengsten die een roodachtige vachtkleur erven worden echter van de fok uitgesloten.
Typisch voor het Friese paard zijn de lange, vaak golvende manen, de weelderige staart en de bevederde voeten. Af en toe worden de dieren daarom ook wel langharige paarden genoemd.
© kathomenden / stock.adobe.com
Het Nederlandse ras wordt beschouwd als een zachtmoedig, menselijk en gevoelig ras. De dieren hebben sterke zenuwen, een goed waarnemingsvermogen en een grote wil om te leren.
Sommige exemplaren gebruiken echter hun intelligentie om zelf beslissingen te nemen. Dan is consequente training door de ruiter vereist, want de eigenlijk goedmoedige, vriendelijke Friese paarden kunnen anders hun koppige kant laten zien.
Ook al worden Friese paarden vaak beschreven als rustig en geduldig, hebben ze wel degelijk een temperament en een gezonde drang naar beweging. Hun loop is sierlijk en wordt gekenmerkt door een hoge knieactie.
Door de statige bewegingen is het niet altijd makkelijk zitten bij de gang van de Fries. Als beginnerspaard is hij dus niet per se geschikt.
De barokke warmbloed was vroeger vanwege zijn majestueuze uiterlijk een populair koetspaard. En ook nu nog slaan de elegante zwarte paarden een goed figuur in een paardenspan. Hun ruime stap- en drafbewegingen voor de koets ogen indrukwekkend.
Inmiddels zijn de imposante Friezen ook populaire rij- en recreatiepaarden geworden. Maar door hun grote gestalte met hoog aangezette hals, zijn ze moeilijk over de rug te rijden.
De dieren hebben soms problemen om hun evenwicht te behouden en hun rug te krommen. De ruiter moet daarom de neiging van het paard om zich in te rollen corrigeren. Paardrijden met een Fries vergt daarom wat oefening.
Andere toepassingsgebieden van de zwarte schoonheden variëren van klassieke dressuur tot vrijheidsdressuur en hoge sprongen. Dankzij hun betrouwbaarheid en sterke zenuwen zijn Friezen goed geschikt als show- en filmpaard.
Ze zijn echter minder geschikt voor wedstrijdsport, vooral voor galoprennen en springen. Ook voor de jacht zijn Friese paarden niet echt geschikt.
Als sociale dieren willen Friezen in stabiel kuddeverband leven. Ze hebben veel beweging nodig en zijn geschikt voor open stalling.
Van de kou hebben deze zuinige viervoeters geen last. Toch moet je ze beschermen tegen weer en wind. In de zomer is een schaduwplek onontbeerlijk omdat de zwarte vacht van de Fries snel warm wordt.
Bij het voeren moet je er rekening mee houden dat Friezen een lagere energiebehoefte hebben dan andere warmbloedigen. Toch moeten ze genoeg mineralen, vitaminen en sporenelementen krijgen om een glanzende vacht en een mooie, golvende manen te ontwikkelen.
De dosering van het krachtvoer daarom een beetje aandacht. Een te kleine hoeveelheid voer kan leiden tot tekorten, terwijl te veel voer overgewicht en huidproblemen bevordert.
De bevedering aan de benen kan bij Friese paarden leiden tot mok. De bevedering moet daarom regelmatig worden geborsteld en getrimd. Ook de lange manen en de prachtige staart vragen om verzorging.
Goed om te weten: de hoge knieactie van de Fries kan leiden tot knieproblemen. Vaak worden bij dit ras ontwrichtingen van de knieschijf waargenomen, dat wil zeggen de knieschuif uit de kom. Misschien is de aanleg hiervoor aangeboren.
Friese paarden zijn een van de oudste paardenrassen in Europa en komen uit de Nederlandse provincie Friesland.
De oorsprong van dit ras gaat ruim 1000 jaar terug. Julius Caesar en de Romeinse geschiedschrijver Tacitus zouden de gracieuze paarden al hebben genoemd.
De Iberische paarden, die tijdens de Spaanse bezetting van Nederland werden gekruist, hebben een doorslaggevende bijdrage geleverd aan de ontwikkeling van de huidige Fries. In de 16e en 17e eeuw kruiste men namelijk Spaanse paarden met Nederlandse koudbloedige paarden en werd zo de basis voor de moderne Friese fokkerij gelegd.
Zo heeft het Friese paard zijn gebogen hals en hoge knieactie te danken aan de Andalusiër. Zijn elegante bewegingen maakten van de Fries een paard voor de adel.
In de 18e eeuw daalde de belangstelling voor het Nederlandse ras, waardoor de Fries bijna uitstierf. Sinds 1879 bestaat er een officieel stamboek van het ras. In 1913 stonden er slechts drie hengsten in vermeld.
Paardenfokkers doen grote inspanningen om het ras te redden en door heel Europa te verspreiden. Inmiddels wordt er gekweekt in zuivere fok. Sinds de kruising van de Spaanse paarden is er geen vreemd bloed meer bijgekomen.
Een bijzonder kenmerk is de Arabo-Fries, die sinds de jaren 60 wordt gefokt. Hij heeft een zekere hoeveelheid Arabisch bloed, wat van de barokke Friese een sportiever en krachtiger paard moet maken. Op het oog zijn een Fries en een Arabo-Fries nauwelijks van elkaar te onderscheiden.
Er zijn nog steeds veel gerenommeerde stoeterijen in Nederland te vinden. Maar ook in andere Europese landen worden de edele zwarte Friese paarden tegenwoordig met succes gefokt.
De prijs is relatief hoog. Hij hangt af van de stamboom, leeftijd, geslacht en opvoeding van het paard. Over het algemeen kost een gezonde Fries uit een betrouwbare fokkerij tussen de 5.000 en 15.000 euro.
Friese paarden zijn vanwege hun majestueuze uiterlijk, hun weelderige manen en hun glanzende zwarte vacht heel bijzondere paarden. Om ze goed te berijden zijn ervaring en rijvaardigheid nodig.
Hond, kat of muis: ieder dier heeft zijn eigen taal. Met de oren, lichaamshouding en geluiden vertellen dieren ons wat er in hen omgaat. Ook paarden hebben hun eigen taal. Wil je jouw eigen paard of andere paarden beter leren begrijpen? Lees hier dan meer over de belangrijkste signalen van hun lichaam.
De Fries is niet alleen een van de oudste, maar ook een van de duurste paardenrassen van Europa. Zijn elegante bewegingen maken van deze majestueuze Nederlander een geliefd koets- en trainingspaard. Door zijn bijzondere gestalte is dit edele zwarte paard echter niet geschikt voor beginners.
Paardenverzorging, in de lente en in de herfst is het paard in de rui. Hoewel de meeste viervoeters een korte vacht hebben die gemakkelijk te verzorgen is, hebben niet alleen de manen en de staart dagelijkse verzorging nodig.
