Uitdroging bij katten: drinkt mijn kat genoeg?

Er wordt gezegd dat wij kattenbaasjes ongeveer 2 – 2,5 liter water per dag zouden moeten drinken. Dit lukt ons niet altijd, waardoor we ’s avonds soms last hebben van hoofdpijn en een slecht humeur. Maar hoeveel moeten onze katten eigenlijk drinken om geen last te krijgen van uitdroging? En hoe weet je of jouw kat genoeg heeft gedronken of gedehydrateerd is? We geven je alle belangrijke feiten en tips over uitdroging bij katten.

Hoeveel moet mijn kat drinken?

Je kunt de hoeveelheid water die je kat nodig heeft berekenen aan de hand van de volgende factoren:

• Gewicht (gemiddeld drinken katten 45 milliliter per kilogram lichaamsgewicht)
• Watergehalte in het voer
• Omgevingstemperatuur
• Activiteit van de kat

Hoe weet ik of mijn kat uitgedroogd is?

Veel katten zijn buitenkatten en drinken water tijdens hun dagelijkse territoriumwandelingen. Denk dan aan bijvoorbeeld uit plassen, fonteintjes, vijvers of andere waterbronnen. In dit geval laten ze de drinkbak graag links liggen, waardoor ze thuis alleen vloeistof binnenkrijgen als ze natvoer eten. Daarom weten baasjes vaak niet hoeveel hun kat daadwerkelijk heeft gedronken.

Hoe kun je als kattenbaasje dan inschatten hoeveel je kat drinkt? Er bestaat een eenvoudige truc die zelfs werkt zonder voorafgaande veterinaire kennis.

Water wordt opgenomen door alle lichaamscellen, inclusief de huid. Als er veel water in het lichaam is en de cellen puilen uit, dan trekt de huid strak. Als de kat gedehydrateerd is en de cellen leeg zijn, ziet de huid er los en gerimpeld uit.

Je kunt dit testen door voorzichtig een plooi in de nek van je kat op te trekken en deze plots los te laten. Als de huid snel verstrakt, is je kat niet uitgedroogd. Als de huid echter heel langzaam verstrakt, is dit een teken van uitdroging.

Ook aan de ogen van je kat kun je veel aflezen. Bij een uitgedroogde kat vallen de oogbollen terug in de oogkas.

Wat is uitdroging?

Het woord uitdroging wordt door medische professionals opgevat als een vermindering van het watergehalte in het lichaam. Het is met andere woorden een tekort aan water. Omdat dit door veel verschillende redenen kan worden veroorzaakt, is het geen ziekte op zich, maar een symptoom (teken van ziekte).

De waterhuishouding speelt een centrale rol voor alle levende wezens. Water geeft de lichaamscellen immers de nodige vorm en dient tegelijkertijd als koelmiddel op warme dagen. Daarnaast bevat het ook belangrijke mineralen zoals natrium.

Natrium is als elektrolyt een ​​hoofdbestanddeel van keukenzout. Het is nodig voor de overdracht van zenuwprikkels, hartactiviteit en spieren. Normaal gesproken wordt natrium in het lichaam vastgehouden door de nieren en wordt water uitgescheiden in de vorm van urine. Een verstoring van de nierfunctie kan daarom leiden tot een verstoorde water- en elektrolytenhuishouding.

Afhankelijk van hoe het zich ontwikkelt, kan uitdroging daarom gepaard gaan met een verandering in de elektrolytenbalans. Daarom wordt waterverlies onderverdeeld in drie vormen.

Isotone uitdroging

Het woord ‘iso’ is afgeleid van het Grieks en betekent ‘gelijk’. ‘Tonus’ betekent op zijn beurt ‘druk’. Bij deze vorm van uitdroging blijft het water- en natriumgehalte van de kat in evenwicht.

Hypertone uitdroging

Als er enkel een daling van de hoeveelheid vloeistof is, is er relatief te veel natrium in het lichaam. Een bekende oorzaak van deze vorm is waterurinedysenterie (diabetes insipidus), waarbij de wateruitscheiding in de urine verhoogd is.

Hypotone uitdroging

Het zoutverlies is groter dan het waterverlies. Er kan waterretentie in het weefsel optreden, zoals hersenoedeem.

Opmerking: de termen dehydratie en dehydratatie, die vaak synoniem worden gebruikt, zijn overigens niet helemaal correct. In de chemie is dehydratie de verwijdering van waterstof of de overeenkomstige chemische reactie.

Oorzaken van een tekort aan water

De meeste katten raken gedehydrateerd door een gebrek aan drinkwater. Hoe minder ze drinken hoe minder vocht er in het lichaam voorhanden is. Dit doet zich met name in warme zomermaanden voor.

Er zijn andere oorzaken van uitdroging bij katten. Deze omvatten bijvoorbeeld de volgende symptomen of onderliggende ziekten:

• braken (Vomitus) en diarree als gevolg van infectieziekten of vergiftiging
• ernstige nierbeschadiging
• bijnierinsufficiëntie (ziekte van Addison)
• brandwonden
• behandeling met drainerende medicijnen (diuretica)
• urinaire dysenterie (diabetes insipidus).

© Seventyfour / stock.adobe.com

Wat kan er gebeuren als mijn kat gedehydrateerd is?

Uitdroging wordt vaak onderschat en komt niet alleen voor op warme zomerdagen. Ook bij koude temperaturen kunnen katten een verstoorde waterhuishouding hebben. Afhankelijk van de oorzaak kunnen er ernstige symptomen optreden. Vooral bij een hoog waterverlies is het van cruciaal belang een bezoek aan de dierenarts te brengen!

Gedehydrateerde katten kunnen lijden aan de volgende ernstige gevolgen:

• Gevoel van malaise, tot zelfs bewusteloosheid;
• Verminderd of uitblijven van urineren;
• Uremie: symptomen van vergiftiging door gebrek aan uitscheiding van stoffen die in de urine moeten worden uitgescheiden (bijv. ureum, urinezuur of creatinine);
• Lage bloeddruk (hypotensie).

Een bijzonder ernstige uitdroging kan ook leiden tot exiccose, een uitgedroogd lichaam. Deze aandoening kan levensbedreigend zijn voor de kat.

Hoe wordt uitdroging bij katten behandeld?

Als je kat tekenen van ernstige uitdroging vertoont, kan de dierenarts je kat voorzichtig water toedienen met behulp van vloeistoftherapie. De vloeistof (infusie) kan onder de huid of in de aders worden toegediend.

De samenstelling van de infusie hangt af van het type uitdroging:

• Isotone uitdroging: isotone infusie-oplossingen zoals de Ringer-oplossing.
• Hypertone uitdroging: isotone infusie-oplossing en vijf procent suikeroplossing.
• Hypotone uitdroging: isotone oplossing voor infusie en natrium.

Hoe kun je uitdroging bij katten voorkomen?

Katten die droogvoer krijgen, hebben meer kans op uitdroging. Voor een evenwichtige water- en elektrolytenbalans is het daarom aan te raden de kat ook natvoer te geven. Sommige soorten kattenvoer zijn zelfs aangepast met een verhoogd vloeistofgehalte. Het is ook een goed idee om de waterbak dagelijks schoon te maken en in huis meerdere kommen of drinkfonteinen met vers water te plaatsen.