Mijten bij katten

Als je kat zich opvallend vaak krabt, er kale plekken in de vacht zitten of de huid eczeem en korstvormingen heeft, kan een mijtenplaag de oorzaak zijn. Lees hier alles wat je moet weten over mijten bij katten.

Wat zijn mijten?

Mijten behoren tot de zogenaamde ectoparasieten. Ze leven dus niet in het lichaam van hun gastheer, maar op de huid.

Mijten zijn kleine spinachtigen die, afhankelijk van de soort, nauwelijks of helemaal niet met het blote oog te zien zijn. Zodra ze een gastheer hebben gevonden, voeden ze zich met bloed en huidschilfers.

Dit klinkt niet alleen vervelend, het is een echte plaag. Het leidt bijvoorbeeld tot jeuk, haaruitval, eczeem en korstvorming. Bovendien kunnen mensen en andere dieren er ook door worden besmet. Mijten bij honden komen bijvoorbeeld vrij vaak voor.

Welke soorten mijten bij katten zijn er?

Er zijn talloze soorten mijten die je kat kunnen infecteren. Hieronder vind je een overzicht van de belangrijkste soorten.

Oormijten (Otodectes cynotis)

Oormijt is de soort die bij katten het meeste voorkomt. Een besmetting wordt ook wel oorschurft genoemd. De overdracht gebeurt meestal van dier op dier.

Deze mijten bevolken de oren van de kat. Daar doorboren ze de huid om zich te voeden met lichaamsafscheidingen. Een ontsteking ontstaat wanneer het lichaam van de kat op zijn beurt reageert op het speeksel van de parasieten. Oormijt is daarmee verantwoordelijk voor ongeveer 20% van alle infecties aan de oorschelp.

Een besmetting moet beslist medisch worden behandeld. Anders kan de ontsteking zich verspreiden naar het middenoor en het binnenoor.

Oogstmijten (Trombicula autumnalis)

Oogstmijten of grasmijten komen meestal in de late zomer en herfst voor, soms zelfs in de vroege zomer. Dan komen de larven van de mijten uit, die eigenlijk in de grond leven.

Ze lopen op de grassprieten omhoog naar het licht en wachten daar op hun gastheer, die ze nodig hebben voor hun verdere ontwikkeling. Over het algemeen krijgen alleen buitenkatten en zwerfkatten last van oogstmijten.

De mijten voeden zich met het bloed van de kat en verlaten deze weer wanneer hun ontwikkeling is voltooid. Deze symptomen wijzen op een besmetting van oogstmijt bij je kat.

• Jeuk en krabben.
• Roodheid van de huid en korstvorming.
• Concentratie van oranje mijtlarven.

In tegenstelling tot de meeste andere mijten bij katten zijn de oranje oogstmijten vrij goed te herkennen aan hun heldere kleur in alle stadia van ontwikkeling.

Klik hier voor bescherming tegen mijten

Schilfermijten

Schilfermijten (Cheyletiella) leven in de vacht van de kat. Daar leggen de vrouwelijke mijten hun eitjes die zich binnen drie weken ontwikkelen tot volwassen schilfermijten.

De overdracht vindt plaats van dier op dier. Meestal worden katten en honden getroffen. De besmetting heeft in de meeste gevallen geen ernstige gevolgen, maar kan bij sommige dieren leiden tot huidirritatie.

Haarfollikelmijten

De haarfollikelmijten of demodex (Demodex cati) leven in de haarfollikels (haarzakjes) en in de talg- en zweetklieren van de kat. Ze veroorzaken geen jeuk of andere symptomen van de ziekte. Over het algemeen zijn ze ook niet besmettelijk.

Deze mijten worden pas problematisch bij katten als ze zich massaal vermenigvuldigen. In dit geval is er een klinisch beeld van demodicose, wat zeer zeldzaam is bij katten. Het komt alleen voor in verband met andere ziekten die het immuunsysteem van de kat verzwakken. Deze omvatten diabetes mellitus, leukose (FeLV) of kattenaids (FIV).

Overigens komen demodex ook bij honden voor.

Sarcoptesmijten

Sarcoptesmijten (ook wel grafmijten en schurftmijten genoemd) zijn zeer zeldzaam bij katten. Dit soort mijt wordt niet voor niets grafmijten genoemd. De parasieten graven namelijk tunneltjes in de bovenste laag van de huid van de kat. Daar voeden ze zich met keratine en weefselvloeistof.

Bovendien leggen de vrouwtjes hun eitjes in de tunnels. Na drie weken zijn de nieuwe mijten al uit de eitjes gegroeid en leven in het tunnelsysteem onder de huid.

Diagnose: hoe kunnen mijten bij katten worden vastgesteld?

De meest voorkomende methode om mijten bij katten te detecteren, is met contactpreparaten of oppervlakkige huidafstrijkjes. De dierenarts kleeft een plakstrip op de verdachte huidgebieden of schraapt met een scalpel haar en huidcellen uit de bovenste lagen van de huid. Onder de microscoop zijn de mijten dan zichtbaar.

Als oormijt wordt vermoed, neemt de dierenarts een monster met een wattenstaafje uit de gehoorgang. Dit wordt ook onder de microscoop onderzocht of naar een laboratorium gestuurd.

© bmf-foto.de / stock.adobe.com

Behandeling: welke opties voor behandeling zijn er?

Om mijten bij katten zo effectief mogelijk te bestrijden, moet de behandeling uit meerdere fases bestaan. Meestal omvat de behandeling de volgende stappen.

• Speciale medicijnen tegen mijten (acariciden).
• Behandeling van alle dieren waarmee je kat in contact komt.
• Reiniging van de omgeving (ruimtes, eetplaatsen, slaapplaatsen, enz.).
• Antibiotica en antiallergische geneesmiddelen (bij bacteriële secundaire infecties en ernstige jeuk).

Natuurlijk mag de behandeling alleen worden uitgevoerd na overleg en op advies van je dierenarts.

Preventie: hoe voorkom ik mijten bij katten?

Je kunt mijten bij katten voorkomen door een paar maatregelen te nemen. We adviseren allereerst een regelmatige bescherming van parasieten. Dit gebeurt met halsbanden, spot-ons of in tabletvorm, en moet op regelmatige tijdstippen worden herhaald.

Hygiëne is ook een belangrijke onderdeel. Maak slaapplaatsen, eet- en waterbakken, speelgoed en verzorgingsproducten van je kat regelmatig schoon.

Je vindt ook talrijke anti-mijtenmiddelen die tegen mijten bij katten werken in de onlineshop van zooplus.