De Yorkshire Terriër werd oorspronkelijk gefokt als rattenvanger, maar is tegenwoordig een geliefd huisdier.
De kleine Yorkshire Terriër met zijn lange, fijne vacht en leuke uiterlijk is een sluw beestje. Als voormalige rattenvanger uit het Noord-Engelse graafschap Yorkshire is erg zelfbewust en wil ook als huis- of begeleidingshond serieus genomen worden door zijn baasjes.
Karakter van de Yorkshire Terriër: moedig, loyaal en brutaal
Ook als de kleine Yorkshire Terriër met het karakteristieke strikje in het haar op het eerste gezicht een andere indruk wekt. Deze Britse Terriër is verre van een schattig schoothondje! Achter het parmantige uiterlijk schuilt een waar vechtersbaasje. De kleine hond treedt moedig, zelfbewust en gepassioneerd op en is niet bang voor confrontatie met grote honden.
Kleine hond met grootheidswaan
Bij ontmoetingen met andere honden overschat de Yorkshire zichzelf vaak. Brutaal en kordaat springt hij ook voor Doggen en Herdershonden en laat hen blaffend zien wie in zijn territorium de baas is.
Geheel in stijl van een echte Terriër verdedigt hij zijn thuis en familie zo nodig tot op het bot, ook als hij hierbij riskeert om te verliezen. Wie de Yorkshire Terriër als familiehond wil houden, moet er daarom al aan het begin zijn best doen om zijn dominantie in te perken.
Loyaal en leergierig
Gelukkig is de intelligente Yorkshire Terriër ook zeer nieuwsgierig en leergierig. Interessante gehoorzaamheidsoefeningen en spannende trainingen voert hij over het algemeen enthousiast uit.
Ook als hij er soms stiekem van droomt om de regie over te nemen, is hij zeker bereid om zich naar zijn baasje te schikken. Als je je Yorkshire als ‘echte hond‘ serieus neemt en hem zodanig opvoedt krijg je een loyale begeleider met sterke zenuwen.
Actief met een groot aanpassingsvermogen
Ondanks zijn grote zelfvertrouwen past de Yorkshire Terriër zich goed aan het dagelijkse leven met zijn familie aan. Dankzij zijn compacte formaat kun je hem probleemloos overal mee heen nemen en hij heeft niet al te veel beweging nodig.
Toch moet de voormalig jachthond voldoende beweging krijgen. Naast de dagelijkse wandelingen om zijn behoefte te doen, houdt deze kleine spring-in-het-veld van hondensport. Denk dan bijvoorbeeld aan behendigheid, flyball of andere jacht- en zoekspelletjes. Als hij dan ook nog eens naar hartenlust kan graven, is de kleine Yorkshire Terriër dolgelukkig.
Uiterlijk van de Yorkshire Terriër
Met een lichaamsgrootte van ongeveer 18 tot 23 centimeter en een lichaamsgewicht dat volgens de standaard maximaal 3,2 kilogram mag bedragen, is de Yorkshire Terriër een van de kleinste rashonden ter wereld.
Zijn kleine, compacte lichaam wordt bedekt met de kenmerkende, lange, gladde en fijne vacht dat zijn rechte poten bijna volledig bedekt. Ook als de vacht van sommige Yorkshire Terriërs in hondenshows tot aan de grond komt, mag de vacht de hond bij beweging nooit in de weg zitten.
Staalblauw op Tan
Qua kleur laat de standaard slechts een combinatie toe. Een volle gouden tan-kleur op de kop en borst met een staalblauwe mantel van de achterkop tot aan de staartaanzet. De tan-vacht moet aan de wortel donker zijn en richting de haarpunt lichter worden. Andere vachtkleuren worden door de rasstandaard gecategoriseerd als verkeerde kleuren.
De zelfbewuste Yorkshire Terriërs behoren tot de kleinste hondenrassen ter wereld.
Geschiedenis van de Yorkshire Terriër: van rattenvanger tot royale favoriet.
De geschiedenis van deze kleine rashond is dankzij zijn mooie uiterlijk nauw verbonden met de Engelse industrialisering. Samen met de arbeiders kwamen ook de honden in de steden. Om van de rattenplagen in de vieze straten af te komen, begonnen de arbeiders aan het begin van de 19e eeuw in het Noord-Engelse graafschap Yorkshire met het fokken van de dappere dwergterriërs.
Behalve de oorspronkelijke ‘officiële’ taak van de Yorkshire Terriër (de ratten- en muizenjacht), werden al snel de illegale konijnenjacht en het bloederige ‘rat-baiting’ aan zijn takenpakket toegevoegd. Bij de populaire wedstrijden werden de Terriërs in een zogenaamde pit gezet om binnen een vooraf bepaalde tijd zo veel mogelijk ratten te doden.
Van arbeiders tot royalty
Toen de rattenwedstrijden aan het einde van de 19e eeuw op hun eind liepen, begon tegelijkertijd de ontwikkeling van professionele fokkers van rashonden. De rasstandaard vormde het begin van hondenshows waarin de mooiste en ‘puurste’ rashonden door onafhankelijke juryleden onderscheiden werden.
Ook de arbeiders uit de arme wijken in Yorkshire merkten al snel dat ze met het fokken van de mooie, kleine Terriërs winst konden maken. Om de hond ook in adellijke kringen, met name onder de dames, populair te maken, werd de grootte en het gewicht van de York verminderd. Ook werd de lange, zijdezachte vacht geoptimaliseerd.
Om deze doelen te bereiken werden er kruisingen met talloze rassen gemaakt. In 1886 werd de Yorkshire Terriër officieel als zelfstandig hondenras erkend. Het ras werd al snel een van de geliefdste dwerghonden van Groot-Brittannië.
Fok en verkoop: pas op voor broodfokkers van Yorks
Fokkers van Yorkshire Terriërs zijn vandaag de dag overal ter wereld te vinden: in Noord-Amerika, Europa, maar bijvoorbeeld ook in Rusland. Helaas zitten hier ook niet-serieuze fokkers bij, zogenaamde broodfokkers. Die hopen snel geld te verdienen met goedkope aanbiedingen op het internet of in de krant. Aangezien puppy’s niet door onafhankelijke fokverenigingen getest worden noch een bewijsbaar gezondheidsonderzoek krijgen, betreft het hier vaak zieke of onaangepaste dieren.
Om niet voor onaangename verrassingen te komen en de oneerlijke praktijken van deze dierenhandelaars niet verder te ondersteunen, moet je absoluut niet ingaan op dergelijke niet-serieuze aanbiedingen.
Hoe herken ik een serieuze fokker?
Als jij en je familie een Yorkshire Terriër in huis willen halen en zeker weten dat zo’n kleine druktemaker goed bij jullie past, ga dan op zoek naar een serieuze fokker in de buurt.
Een lijst met adressen van betrouwbare aanbieders waar een nieuwe worp op de planning staat kun je bijvoorbeeld inzien bij een officiële Terriër-vereniging. Serieuze fokkers zijn over het algemeen lid van een vereniging. Zo houden ze zich niet alleen aan de rasstandaard, maar ook aan de voorschriften van de vereniging. Die gaan meestal over de gebruikelijke onderzoeken, tests en meer.
Neem contact op met de fokker en maak een persoonlijke afspraak ter kennismaking. Bij deze eerste afspraak gaat het er niet om direct een puppy uit te zoeken, maar om een goed beeld van de fokker te krijgen.
Checklist voor de eerste afspraak met de fokker
De fokker nodigt je bij hem/haar thuis uit en toont je vrijwillig de eigen fokkerij, het moederdier en de puppy’s indien die al geboren zijn.
De fokker hoort bij een officiële Terriër-vereniging en beschikt over een brede kennis en veel ervaring met het ras. Je krijgt advies over de juiste verzorging, houding en voeding en vertelt over persoonlijke belevingen van de fokker met Yorkshire Terriërs.
De fokdieren worden van te voren uitgebreid onderzocht en de puppy’s worden met alle nodige papieren, zoals bijvoorbeeld stamboom en uitslagen van erfelijke onderzoeken, overhandigd.
De fokker vraagt specifiek naar je leefomgeving om er achter te komen of een York bij je zou passen. Pas of voor fokkers die hun puppy’s zo snel mogelijk proberen te verkopen en die niet geïnteresseerd zijn in hun welzijn!
De fokker verlangt een toepasselijke prijs voor zijn puppy’s. Die ligt momenteel bij ongeveer 1000 euro.
Serieuze fokkers willen altijd dat je de puppy’s persoonlijk komt bekijken.
Gezondheid en rastypische ziektes
Bij een serieuze fokker hebben gezondheid en kracht de hoogste prioriteit. De eenzijdige concentratie op het uiterlijk, zoals een zo laag mogelijk gewicht en een zo lang en zacht mogelijke vacht, heeft namelijk tot veel ziektes geleid. Het ras wordt nog steeds met de volgende rastypische ziektes geassocieerd:
oogziektes, zoals bijvoorbeeld droge ogen (te weinig traanvocht), progressieve retina-atrofie (PRA, langzaam afsterven van netvlies), distichiasis (haargroei in oog) of een genetische lensverschuiving die tot groene staar kan leiden.
gewrichtsproblemen zoals knieschijf– of elleboogluxatie.
storing aan de schildklier
Voer voor de Yorkshire Terriër
soortspecifieke verzorging en een gezonde voeding.
Net als bij mensen is het welzijn van je hond aanzienlijk te vergroten door de juiste voeding. Maar welk voer is het beste voor de Yorkshire Terriër? Het antwoord op deze vraag is afhankelijk van heel individuele factoren. De behoefte aan voedingsstoffen van je hond verschilt namelijk afhankelijk van de leeftijd, grootte, het gewicht en de lichamelijke activiteit.
Wat eet een Yorkshire Terriër?
Aan het begin is het in ieder geval raadzaam een speciaal puppyvoer te geven. In de meeste gevallen geeft de fokker een voer mee voor de eerste weken bij je thuis.
Vanaf ongeveer 12 maanden is je Yorkshire Terrier volwassen. Vanaf dat moment heeft hij in de regel maar één maaltijd per dag nodig. Dan kun je je puppy natuurlijk ook gangbaar compleetvoer geven. Afhankelijk van de smaak van je York geef je hem natvoer uit blik of droogvoer. Dit bevat doorgaans reeds alle belangrijke voedingsstoffen die je hond nodig heeft. Het hoeft niet aangevuld te worden met mineralen- of vitaminenpreparaten. Let bij het voer echter ook altijd op een goede kwaliteit.
Rasspecifiek voer
Daarnaast is er ook nog voer dat speciaal op de voedingsbehoeften van dit ras is afgestemd. Een hoog aandeel aan biotine en omega 3-vetzuren (EPA en DHA) ondersteunt bijvoorbeeld de barrièrefunctie van de huid. Het levert dus een bijdrage aan een gezonde huid en vacht van de York. Bovendien helpt rasspecifiek voer het ideaalgewicht van je hond rond de drie kilo te houden.
Verzorging: regelmatige vachtverzorging is een must
De lange, zachte vacht van de Yorks, waar vaak een strikje in wordt gedaan, deed het je vast al vermoeden. De verzorging van dit mooie rashondje vergt enige tijd en know-how. Maar maak je geen zorgen. Met een beetje oefening wordt de dagelijkse verzorging van je hond een leuke bezigheid.
Als je je Yorkshire Terriër als puppy krijgt moet je hem van begin af aan laten wennen aan het borstelen, wassen, tandenpoetsen, trimmen en nagels knippen. Maar ook volwassen Yorkshire Terriërs wennen met wat oefening en geduld aan de noodzakelijke verzorging.
Vachtverzorging: het sluike en lange haar van de kleine Terriër moet dagelijks worden geborsteld. Een metalen kam met brede tanden is daarvoor een goed hulpmiddel. Je moet je York ook minstens een keer per week wassen. Spoel het haar met lauwwarm water af en was het met een speciale hondenshampoo. Werk daarbij altijd van achter naar voor en begin bij de poten. Vuil dat door bijvoorbeeld graven in de vacht blijft handen kun je makkelijk met je handen weghalen. Het kopje kun je met een spons reinigen om te voorkomen dat er water in de gevoelige hondenneus komt.
Hondenkapper: Yorkshire Terriërs hebben geen natuurlijke, seizoensgebonden rui. De bank, het tapijt en de hondenmand blijven dus vrij van vlokken haar. Aan de andere kant houdt dat in dat je het haar van je York regelmatig moet trimmen. Afhankelijk van de lengte van de vacht (lang of kort) moet je met je hond ca. drie tot vier keer per jaar naar een professionele hondentrimmer.
Nagels knippen en tanden poetsen: ongeveer een keer per week moet je de nagels van je hond knippen om verwondingen te voorkomen. Bovendien moet je de tanden van je huisdier regelmatig poetsen met een tandpasta voor honden om ze wit, glanzend en gezond te houden.
Houden van Yorkshire Terriërs: veel behoefte aan beweging
voorwaarden. De kleine hond voelt zich ook prima in een stad. Hij past zich meestal zonder problemen aan het alledaagse leven van zijn baasje aan. Dat doet tenminste hij als je hem als hond serieus neemt. Daarnaast moet je hem tegemoet komen in zijn drang naar beweging en bezigheid.
Een York is geen gezellig schoothondje, maar een temperamentvol beestje met een passie voor jagen. Hij moet in ieder geval drie keer per dag worden uitgelaten zodat hij zijn energie kwijt kan.
Beweging en sociale contacten
Naast de verplichte wandelingen is ook hondensport daarvoor zeer geschikt. Van behendigheid, flyball of apporteer- en zoekspelletjes wordt het speelse en intelligente hondje enthousiast. Een ander voordeel van hondensport is het sociale contact met andere honden. De normaal gesproken eigenwijze en vaak dominante Terriër heeft dit echt nodig.
Als begeleider bij lang joggen of fietsen is de sportieve rashond vanwege zijn kleine lichaamsgrootte en de zeer korte poten echter niet geschikt.
Opvoeding: Yorkshire Terriër hebben geduld en consistentie nodig
Yorkshire Terriërs zien er op het eerste gezicht dan wel lief en klein uit, maar ze zijn nogal vol van zichzelf. Om die reden is een consequente opvoeding van kleins af aan noodzakelijk, Yorkshire Terriërs zijn moedig en zelfverzekerd. Daarbij komt dat ze ook graag de grenzen opzoeken. Het kan snel voorkomen dat je kleine viervoeter je commando’s aan zijn laars lapt. Wees dus vanaf het begin af aan consequent zodat hij leert wie de baas is.
Van Yorkshire Terriërs wordt bovendien gezegd dat ze er toe neigen veel te blaffen. Dit kun je echter, net als het natuurlijke jachtinstinct, met de juiste opvoeding vroegtijdig onder controle krijgen. Ondanks zijn uitgesproken karakter is de York leergierig en intelligent. Vandaar dat het aanleren van een basisgehoorzaamheid en verschillende trucjes geen probleem vormt. Wees wat dat betreft echter geduldig, want iedere hond leert in zijn eigen tempo.
Soeverein en gelaten – zo komt een evenwichtige Cane Corso Italiano over. Officieus is het uit Zuid-Italië afkomstige ras ook bekend onder de naam "Italiaanse Mastiff" of “Italiaanse Molosser”. Buiten Italië wordt het ras steeds bekender. Het ras is vooral geschikt voor sportieve baasjes met veel plaats en hondenervaring.
Een Pinscher in kleinformaat? Vergis je niet! De Dwergpinscher is een ‘echt mannetje’. Wie op zoek is naar een leuk en gezellig schoothondje is bij de Dwergpinscher aan het verkeerde adres. Ondanks zijn grootte heeft de levendige familiehond een enorme drang naar sport en beweging en houdt zijn baasjes flink in beweging.
De pluizige vacht en de grootte maken van de Shiba Inu in eerste instantie een aantrekkelijke metgezel voor veel hondenliefhebbers. Maar het samenleven met de Japanse hond vereist kennis over hondenopvoeding. Je moet het ook leuk vinden om samen met je hond te bewegen.
