De stralend blauwe ogen en het typische patroon van de vacht zijn de opvallendste kenmerken van een Siberische husky. Het laat ons aan winterlandschappen en sledehonden denken. Maar deze noordse schoonheden zijn ook steeds vaker in het zuiden te zien en ontwikkelen zich zelfs als stadshond. In de onderstaande tekst kom je te weten, waar je op moet letten bij het houden van deze viervoeters.
Winterwonder van kop tot poot
Een Siberische husky herkennen ook leken vaak op het eerste gezicht aan zijn typische sledehonden-look en zijn noordse verschijning. De vacht biedt hem een optimale bescherming tegen kou en bestaat uit twee lagen. De zachte onderwol is meestal wit of wit-achtig. De hond is een of twee keer per jaar in de rui. Als de haren bewegen ontstaat er wrijving, waardoor er warmte ontstaat. De dekharen die over deze haren heen liggen, slaan deze warmte op. Het halflange dekhaar kan verschillende kleuren hebben van wit tot rood, tot zwart. De meeste Siberische husky’s hebben een prachtig patroon op de rug, die bij de buik en borst overgaat in wit. Op het hoofd hebben zij vaak een zogenaamde kleurenmasker.
De dik behaarde oren zijn middelgroot, staan dicht bij elkaar en zijn hoog aangezet. Naast de vermeende typische blauwe ogen zijn er ook Siberische husky’s met amberkleurige ogen of met een blauw en bruin oog. De ronde staartvorm wordt door experts „sikkelvorm“ genoemd. De staart heeft bijna geen onderwol en heeft een praktische functie, bijvoorbeeld bij dreigende sneeuwstormen: de hond rolt zich dan op en stopt de neus onder de staart die dan als luchtfilter dient en de lucht voorverwarmd. Ook de poten zijn afgestemd op de Siberische kou: ze zijn in vergelijking met de poten van andere honden van vergelijkbare grootte kleiner. Daardoor gaat er minder warmte verloren. Menig mens heeft de Siberische husky al aangezien voor de minder bekende alaska-malamute, die ook wordt ingezet als sledehond en qua vacht en proporties lijkt op de husky – maar dan in een groter formaat, want de alaska-malamute weegt zo’n 43 kilo – de veel sierlijkere Siberische husky wegen 15 tot maximaal 28 kilo en hebben een schofthoogte van 50-60 cm.
Fokken: winnaars door ijs en sneeuw
De huidige husky’s hebben Siberische voorouders. Ze waren de begeleiders van de nomanden die daar leefden. In 1909 werden de dieren met uithoudingsvermogen beroemd toen de uit Siberië afkomstige bonthandelaar William Goosak met zijn honden meedeed aan de „All Alaska Sweepstakes“-sledehondenwedstrijd. In het begin werd hij nog belachelijk gemaakt vanwegen zijn in verhouding tot de alaska-malamute kleine grootte, maar als snel sloeg de stemming van het publiek om en werd hij erkend: hij haalde als derde het doel. Ook in het daaropvolgende jaar eindigden de honden met een Siberische afstamming op de hoogste plaatsen. Het gevolg was dat er officieel gefokt werd: de noorse Leonhard Seppala stichtte een fokkerij in Alaska met honden van William Goosak.
Eeuwenlang gebruik als sledehond
Geen andere hond is nog zo nauw verbonden met zijn oorspronkelijke gebruik als de Siberische husky. Geen wonder, want ze zijn erg goed met de slee: hij kan negen keer zijn lichaamsgewicht trekken, heeft een ontzettend goed richtingsgevoel – dat is van belang in een versneeuwde omgeving – en is door deze eigenschappen ook tegenwoordig nog een belangrijk dier voor de Inuit. De viervoeter is vaak lid van de familie en wordt in huis opgevoed. Daardoor past hij goed in het gezin. De Siberische husky wordt ook graag gezien als sport-begeleider. Hij is nog steeds erg goed als sledehond. De sturende mens wordt „musher“ genoemd. De musher houdt de teugels altijd aangespannen om verwondingen van de honden te voorkomen. Bij bergritten helpt hij af en toe. Zijn voornaamste taak is het sturen van de slee. Dat doet hij aan de hand van stemcommando’s. De leidershond heeft een erg belangrijke rol, omdat hij de commando’s moet opvolgen. Er kunnen 4 tot 20 honden aan de gespannen lijnen zitten, afhankelijk van de afstand en de begaanbaarheid van de weg.
In heel Europa zijn er verenigingen voor sledehonden, die samen wedstrijden organiseren – hier doen natuurlijk ook Siberische husky’s aan mee. In Alaska en Canada vinden ook wedstrijden onder extreme weersomstandigheden plaats, waarbij mens en dier zelfs meer dan 1.000 km afleggen.
Karakter: vriendelijke gezinshond met bewegingsdrang
Een Siberische husky als waakhond? Geen goed idee! De viervoeters met uithoudingsvermogen zijn doorgaans vriendelijk tegen iedereen. Dat heeft ook te maken met de doelgerichte fokkerij. Omdat de honden commando’s van elke musher moeten opvolgen, worden telkens de meest coöperatieve puppies van een nest gekozen om verder te fokken. De meeste vertegenwoordigers van het ras zijn zelfstandige honden, die een groot jachtinstinct bezitten: konijn in zicht – daar gaat ie! De hond negeert het geroep van zijn baasje dan helaas. Daar moet men bij de opvoeding op letten. Het is echter niet bij elke husky mogelijk hem zo op te voeden dat hij altijd van de lijn kan en gehoorzaam is.
De noordse schoonheden blaffen zo goed als nooit, maar kunnen wel aandacht trekken door net als een wolf te huilen. De dieren bewegen graag zoals hun afkomst al doet vermoeden. Een niet uitgeputte Siberische husky zoekt zelf naar bezigheden. Daardoor kunnen er problemen ontstaan.
Robuuste gezondheid
Siberische husky’s zijn robuuste honden die bijna geen genetische aanleg hebben voor ziektes. Bij een hond, die zo veel beweging nodig heeft, moet men erop letten dat men hem niet overbelast – vooral als hij in de groeifase zit. De spieren van de hond, die geschikt zijn om lange afstanden af te leggen, bijvoorbeeld bij het fietsen of met de slee, moeten langzaam getraind worden. Dat moet pas als hij is uitgegroeid. Let er bij de aankoop op dat de voorouders van uw gewenste viervoeter onderzocht zijn op heupdysplasie. Siberische husky’s hebben aanleg voor zink-responsieve dermatose. Daarbij neemt de darm via de normale voeding niet genoeg zink op en ontstaan er onder andere huidproblemen. In dit geval is het nodig de husky zijn hele leven lang extra zink te geven. Doe dit in overleg met een dierenarts. De gemiddelde levensverwachting ligt tussen de 10 en 14 jaar.
Past een Siberische husky bij mij?
Dankzij zijn buitengewone verschijning en zijn vriendelijke levendige aard heeft de Siberische husky veel fans. Toch moet elke fan er van te voren over nadenken of hij aan de behoefte van het ras kan voldoen. Siberische husky’s zijn bestemd voor een leven in de kou en bloeien op bij de middelste breedtegraden als zo menigeen al naar zijn handschoenen grijpt.
Wie een hond zoekt, die bij koud weer het liefste bij de kachel zit en in de zomer vrolijk door de hitte rent, zal een ander ras moeten zoeken. Dat geldt ook voor warme landen: een Siberische husky is geen dier voor langdurig warme regio’s. De oorspronkelijke sledehonden zijn lopers met uithoudingsvermogen en hebben ook als gezinshond veel beweging nodig. Een volwassen husky draaft bijvoorbeeld graag met de fiets mee. Hij houdt van lange uitvoerige wandelingen of joggen, vooral op koele dagen.
Wie ook nog graag buiten is met de eerste herfstwind, deelt een belangrijke hobby met de Siberische husky. Kattenliefhebbers die graag een husky willen, moeten de hond het liefst al als pup aan de kat laten wennen – volwassen huskys zien de katten door hun jachtinstinct eerder als prooi.
Om de hond op een optimale manier te houden, is een tuin waaruit hij niet kan ontsnappen geschikt zodat de hond ook in beweging kan blijven tussen de wandelingen door. Veel husky’s graven graag gaten in de tuin – liefhebbers van een goed verzorgde grasmat moeten voor de aanschaf van de viervoeter nadenken waar hun prioriteiten liggen.
Checklist: voor de intrek
Je bent er zeker van: een Siberische husky kan samen met jou een onverslaanbaar team vormen?
Prima! Er zijn echter nog wel een paar dingen die opgehelderd moeten worden voor de intrek zoals vakantieopvang van de sportieve hond. Of lijkt het je wat om samen met je hond op vakantie te gaan? Ga op tijd op zoek naar geschikte hotels en vergeet niet: warme vakantiebestemmingen zijn voor een viervoeter uit het noorden niet geschikt! Als je kinderen hebt, moet je van te voren duidelijke regels opstellen over de omgang met het nieuwe familielid. Denk ook aan de financiële verplichtingen op lange termijn: naast de basisuitrusting – lijn, mand, kammen en borstels, nagelknippertje, deken en transportmanden voor de auto etc. – zijn er regelmatige kosten voor een op het dier afgestemde voeding en dierenartsbezoeken. Laatsgenoemde kan natuurlijk bij onverwachte ziektes van jouw lieveling ook hoog uitvallen. Stel ook vast of er een familielid is die allergisch is voor honden en (indien nodig) of het houden van een hond wordt toegestaan door jouw verhuurder.
Tijdelijke rui: de verzorging van de Siberische husky
De verzorging van een Siberische husky is niet moeilijk: de vacht laat zich makkelijk kammen. Dit moet je vooral veel doen tijdens de rui zodat je meer controle heeft over het haar: de noorse schoonheden verliezen tijdens de rui ongelooflijk veel haar. Je hoeft jouw viervoeter niet te wassen. Het meeste vuil kan men er met een droge handdoek afwassen. Men kan het ook uitkammen. Als een bad toch noodzakelijk is, kun je het beste alleen water gebruiken met een milde hondenshampoo.
Sportfreak zoekt uitdaging
Natuurlijk, een Siberische husky beweegt graag. In de zomer moeten husky-eigenaren er absoluut op letten dat de hond genoeg beweging heeft en voldoende koele plaatsen. De hond gaat graag mee als je gaat fietsen of joggen. Dogdance of begendigheid zijn echter niet geschikt voor de meeste vertegenwoordigers van het ras – maar er zijn altijd uitzonderingen. Neem de tijd om erachter te komen wat jouw hond graag doet zodat je weet waarmee hij zich kan uitleven. Veel husky’s geven de voorkeur aan het leven in de tuin (waaruit hij niet zomaar kan ontsnappen) – in dat geval zou er een tweede hond bij moeten zijn. De husky heeft – ondanks dat hij graag buiten is – ook gezelschap nodig. Sledehonden zijn gewend aan een grote roedel – hij houdt niet van alleen zijn. Dit uit hij vaak door te janken. Dat is een tweede argument voor een tweede hond in het huishouden van de husky. Zo zijn de twee viervoeters in de tijd dat je afwezig bent toch niet alleen. Wat betreft het thema sledehond – natuurlijk is de Siberische husky nog steeds geschikt voor deze opgave – informeer naar de mogelijkheden om deze sport met jouw hond te beoefenen. Er zijn ondertussen veel verenigingen in heel Europa. Deze trainen niet alleen in een witte omgeving: voor sneeuwloze tijden zijn er speciale trainingswagens, waarmee je jezelf over asfalt kunt voortbewegen samen met jouw viervoeter. Zo kun je je voorbereiden op het sneeuwseizoen.
Zo vind je jouw droom-husky!
Wie een Siberische husky als familielied wil, moet naar een goede fokker zoeken. Als men een goede fokker gevonden heeft, heeft men ook het ideale aanspreekpunt voor de toekomst gevonden. Want een serieuze fokker beantwoord graag vragen over de gezondheid, rasspecifieke verzorging, voeding, bezigheden en opvoeding van deze sportieve hond. Je kunt de puppies voor het eerst ontmoeten in het huis van de fokker en ook de ouders leren kennen. De fokker zal je in het beste geval aan de tand voelen. Hij wil per slot van rekening te weten komen of je zijn puppy een goed thuis zal kunnen bieden. Let er bij de aankoop bij een fokker op, dat deze lid in van een hondenvereniging of hondenclub. Koop dus geen rashond zonder papieren. Als dat laatste het geval is, gaat het alleen om de inhoud van je portemonnee en niet om het hondenwelzijn. Het vermeende koopje van een dergelijke rashond zal snel een kostenpost worden: De gezondheidszorg is hier meestal nihil. Ook ontbreken vaak de benodigde vaccinaties en laat de hygiëne van de leefomgeving van de pups te wensen over. De kleine viervoeters zijn vaak niet goed gesocialiseerd en de ouders worden vaak niet diervriendelijk gehouden. Er zal ook geen sprake zijn van gezondheidsgeoriënteerde fokkerij, waarbij er wordt voldaan aan de rassenstandaard.
Als je een volwassen hond wilt hebben of als je ook openstaat voor een husky-kruising zijn er ook andere mogelijkheden: in veel landen zijn er „Husky in nood“-verenigingen of “Husky hulporganisaties”, die zich inzetten voor huskies die hun huis verloren hebben. De voormalige bezitters kunnen je informeren over het karakter van de honden en tijdens een gesprek met jou vaststellen of de hond bij je past. Ook lokale asiels hebben van tijd tot tijd huskies die een nieuw thuis zoeken. Het maakt niet uit of de hond van een fokker of uit het asiel komt: hij moet in elk geval een inentingsboekje hebben.
Wij wensen je vele mooie avonturen met jouw Siberische husky!
