De schnauzer, ook bekend als de middelgrote schnauzer of standaardschnauzer, is een middelgrote hond met een uitgesproken snor en borstelige wenkbrauwen. Zijn levendige temperament en opmerkelijke innerlijke kalmte maken van hem een veelzijdige en zelfverzekerde vriend.
In de familie van de schnauzers, waartoe ook de reuzenschnauzer en de dwergschnauzer behoren, vertegenwoordigt de middelgrote schnauzer het meest originele rastype. Hoewel hij een lange fokgeschiedenis heeft en erg populair is, met name in zijn thuisland Duitsland, heeft hij tot op de dag van vandaag zijn authentieke uiterlijk en karakter behouden.
Veelzijdige allrounder
Schnauzers hebben een sterke persoonlijkheid met tal van karaktereigenschappen die elkaar lijken tegen te spreken. Ze zijn erg levendig, maar innerlijk heel evenwichtig, ze zijn aanhankelijk, maar ook eigenwijs, ze zijn moedig en alert, maar ook speels. Deze veelzijdigheid maakt van hen flexibele alleskunners die zich perfect kan vinden in zijn rol als trouwe familiehond, onverschrokken waakhond of standvastige werkhond. Als er tenminste een baasje aan hun zijde staat die weet hoe hij op de juiste manier moet reageren op de verschillende eigenschappen van de schnauzer.
Sporter, speelkameraad en koppige hond
Schnauzer-baasjes moeten zich ervan bewust zijn dat hun hond van nature een erg levendig temperament en een enorm uithoudingsvermogen heeft. Lange wandelingen of een bezoek aan een hondensportschool moeten zeker op de agenda staan. Honden die onvoldoende activiteit krijgen, ontwikkelen vaak ongewenst gedrag. Door hun uitgesproken zelfvertrouwen en slimheid zijn sommige schnauzers dominant en nemen ze graag het commando over als ze het gevoel krijgen dat hun baasje de situatie niet onder controle heeft. Ze zullen echter gewillig hun baasje volgen die weet hoe hij zijn honden mentaal en fysiek bezig moet houden en die ze liefdevol maar consequent leidt. Als ze correct worden gehouden en opgevoed, zijn schnauzers erg aanhankelijke en gehoorzame honden, die trouw zijn aan hun familie.
Waakzame familiehond
Schnauzers houden van hun mensen en zijn het liefst altijd bij hen. Deze goedmoedige en speelse honden kunnen het bijzonder goed vinden met kinderen. Het is dan ook vanzelfsprekend dat deze sociale honden absoluut niet geschikt zijn om voor langere tijd alleen te zijn of zelfs in kennels te worden gehouden. Dankzij hun hoge mate van alertheid en hun gezonde wantrouwen tegenover vreemden en onbekende situaties, zijn schnauzers niet alleen ideale familiehonden maar ook uitstekende waakhonden die hun mensen dapper en onbevreesd verdedigen in geval van gevaar. Ze zullen zich echter nooit overdreven agressief of nerveus gedragen.
Standard schnauzer (mittelschnauzer) lying on green grass
Uiterlijk
De meest herkenbare eigenschappen van de schnauzer zijn ongetwijfeld de borstelige wenkbrauwen en de uitgesproken snor. Met name door zijn ruwe vacht verschilt de Schnauzer van de Duitse pinscher, tot wiens ras hij oorspronkelijk behoorde. In overeenstemming met de standaard zie je de harde en borstelige bovenvacht met dichte ondervacht in de kleuren zwart en peper-en-zout. Kleurnuances van donker ijzergrijs tot zilvergrijs zijn toegestaan. Alle kleurvarianten moeten een donker masker hebben dat harmonieert met de respectieve vachtkleur en die de typische uitdrukking van de schnauzer duidelijk benadrukt.
Onderscheid tussen dwerg- en reuzenschnauzers
Zoals de naam al doet vermoeden, is de middelgrote schnauzer een middelgrote hond. Hij bereikt een schofthoogte van 40 tot 50 cm en weegt gemiddeld 14 tot 20 kg. De grootte is ook het belangrijkste criterium om onderscheid te maken tussen dwerg-, middelgrote en reuzenschnauzers, die allemaal erg op elkaar lijken qua temperament. De middelgrote of standaardschnauzer komt het meest overeen met de oorspronkelijke vorm en is in de loop van zijn rasgeschiedenis niet noemenswaardig veranderd. Hoewel het kapsel en de kleur, evenals de vorm van het kop en de rug enigszins zijn aangepast, is de schnauzer erin geslaagd om zijn rustieke uiterlijk te behouden.
Rustiek natuurkereltje met een sterke lichaamsbouw
De ‘ruwharige pinscher’, zoals het hondentype oorspronkelijk werd genoemd, dankt zijn rustieke uiterlijk vooral aan zijn harde, ruwe en matig lange vacht, die noch ruig noch golvend mag zijn. Deze hond heeft een compacte, vierkante en gespierde lichaamsbouw met een sterke en langgerekte schedel. De V-vormige flaporen zitten hoog en liggen tegen de kop. De schuine rug met middelhoge sikkel- of sabelstaart is ook vandaag nog typerend.
Geschiedenis
De schnauzer, oorspronkelijk de ruwharige variant van de pinscher, vindt zijn oorsprong in Zuid-Duitsland en bestaat al minstens 500 jaar. Als zogenaamde ‘rattler’ hield hij ratten, muizen en ander ongedierte weg uit de stallen en schuren van zijn eigenaar. Maar het waren niet alleen knaagdieren die de robuuste en moedige hond luid blaffend verjoeg, ook menig roofdier dat het erf probeerde te benaderen moest eraan geloven. Deze buitengewoon betrouwbare en veelzijdige ‘stal pinscher’ kwam in de 19e eeuw in bijna elke stad in Zuid-Duitsland voor. Zijn sterke uithoudingsvermogen, alertheid en hechte band met paarden, waarbij de pinscher zich altijd op zijn gemak voelt, bezorgden hem ook een andere taak: het bewaken van reizigers. Dagenlang begeleidde hij de koetsen op hun lange reizen door weilanden en bossen en bood bescherming tegen aanvallen. Zijn geblaf was vaak genoeg om aanvallers weg te jagen.
De schnauzer vindt zijn oorsprong in Zuid-Duitsland
Van stal pinscher tot rashond
Deze oorspronkelijke Duitse boerderijhond heeft zijn transformatie van stabiele pinscher naar erkende rashond met name te danken aan hondenfokker Max Hartenstein uit Württemberg, die in 1882 begon met het selectief fokken van de schnauzer. 13 jaar later, in 1895, werd de eerste rasvereniging opgericht in Nordhausen, die zich bezighield met alle varianten van het pinscher-ras en ze ofwel ‘kortharige’ (nu Duitse pinschers) of ‘ruwharige pinschers’ (nu schnauzers) noemde, afhankelijk van hun vachtstructuur. Op aandringen van de Beierse Schnauzer Club, opgericht in München in 1907, werden de twee rassen gescheiden en kregen de ruwharige honden de rasnaam ‘schnauzer’ zoals we die vandaag kennen. In tegenstelling tot zijn grote broer, de reuzenschnauzer, en zijn kleine broer, de dwergschnauzer, werd hij ook wel de “middelgrote schnauzer” genoemd.
Ondanks het feit dat schnauzers en pinschers als afzonderlijke rassen worden erkend, worden ze nog steeds samen beheerd in de Duitse ‘Pinscher-Schnauzer-Klub 1895 e.V.’, die ook verantwoordelijk is voor de FCI-standaard. De Fédération Cynologique International (FCI) heeft nu verschillende rasstandaarden voor de drie de schnauzer-varianten (dwerg-, middelgrote en reuzenschnauzer). De middelgrote schnauzer wordt vermeld onder standaardnummer 182 en behoort tot groep 2, sectie 1 van de ‘pinschers en schnauzers’. Hoewel de middelgrote schnauzer aanvankelijk erg populair was, werd hij rond 1930 toch ingehaald door de reuzenschnauzer. Na de Tweede Wereldoorlog kreeg vooral de dwergschnauzer een grote schare fans.
Fok en gezondheid
Terwijl enkele dubieuze fokkers, met name in de VS, het een goed idee vonden om de dwergschnauzer avontuurlijke kapsels aan te meten en hem zo te degraderen tot showhond, is de middelgrote schnauzer grotendeels gespaard gebleven van dit soort foktrends. Voor de meeste fokkers van schnauzers staan het robuuste karakter en de goede gezondheid centraal, zodat het oorspronkelijke schnauzertype, dat vooral wordt gekenmerkt door zijn rustieke uiterlijk, uithoudingsvermogen en innerlijk evenwicht, bewaard is gebleven.
Blijf weg van schattige puppy’s tegen absurd lage prijzen
Dat neemt niet weg dat er ntuurlijk ook malafide figuren zijn onder de schnauzer-fokkers die meer geïnteresseerd zijn in een extravagant uiterlijk en snelle winst dan in gezondheid en temperament. Als je overweegt om een schnauzer te kopen, moet je dus zorgvuldig zijn bij de selectie van potentiële fokkers. Fokkers die hun puppy’s aanbieden zonder papieren, die je lokken met schattige puppyfoto’s op het internet, die puppy’s tegen onrealistisch lage prijzen verkopen of bij zie het niet uitmaakt bij wie ze precies terechtkomen, moet je meteen van je lijst halen. Ze zijn zeker niet de juiste keuze als het gaat om het in huis nemen van een gezonde en sociaal compatibele hond als nieuw familielid.
Hoe vind ik de juiste schnauzer-fokker?
Een slimme eerste stap is om contact op te nemen met de dichtstbijzijnde officiële vereniging voor het schnauzer-ras. Hier vind je informatie over geregistreerde fokkers, het puppybestand en algemene informatie over het ras. Omdat schnauzers een groot repertoire aan karaktereigenschappen hebben, kan de focus van fokker tot fokker verschillen. Terwijl sommigen meer nadruk leggen op het behoud van een duurzame en robuuste werkhond, promoten anderen specifiek de sociale en gezinsvriendelijke eigenschappen van het ras, zoals zachtaardigheid en de bereidheid om te leren. Voordat je een puppy koopt, moet je daarom goed nagaan wat je van je schnauzer verwacht en of deze overeenkomen met die van de fokker.
Verdere aanwijzingen voor een gerenommeerde fokker:
De fokker heet je welkom bij hem thuis en laat je graag zijn kennel en de moeder zien. Pasgeboren puppy’s worden vaak niet eens getoond bij het eerste bezoek – simpelweg om te voorkomen dat mensen overhaast tot een aankoop overgaan bij het zien van zo’n schattige puppy.
De fokker houdt zich aan de officiële fokvoorschriften en heeft alle benodigde papieren met het officiële FCI-logo. Hij heeft alle verplicte gezondheidscontroles voor zijn honden doorlopen en heeft ook vrijwillig verdere tests laten uitvoeren. Alle honden zijn gevaccineerd en gechipt.
De fokker zal je uitgebreid vragen naar je leefsituatie en zorgvuldig nagaan of je een geschikte eigenaar bent voor een schnauzer. Dit omvat bijvoorbeeld vragen over je familie, je werk, je gezondheid en je woonplaats. Hij zal ook willen weten of je het ras kent en of je weet hoe je deze hond moet houden.
De fokker mag zijn puppy’s niet willen ‘verkopen’. Verantwoordelijke fokkers die fokken uit liefde voor het hondenras willen dat hun puppy’s in goede handen terechtkomen.
De schnauzer sterke uithoudingsvermogen, alertheid en hechte band met paarden, waarbij de pinscher zich altijd op zijn gemak voelt, bezorgden hem ook een andere taak: het bewaken van reizigers.
Waarom een rashond?
Een duidelijk voordeel van een rashond uit betrouwbare handen is zeker zijn gezondheid. Uitgebreide gezondheidstests voorafgaand aan het fokken verminderen het risico op erfelijke ziekten. De schnauzer is nog steeds een erg gezond en robuust hondenras, wat betekent dat je je meestal geen zorgen hoeft te maken over ernstige gezondheidsproblemen.
Gezondheid van de schnauzer
Met welke typische rasziekten moet rekening worden gehouden?
Zoals alle middelgrote tot grote hondenrassen kan de gevreesde heupdysplasie (HD) natuurlijk ook voorkomen bij de middelgrote schnauzer. Een heuponderzoek is daarom verplicht voor alle fokdieren. Daarnaast lijken schnauzers over het algemeen gevoelig te zijn voor tumoren, bijv. aan de tenen of het mondslijmvlies. Gevallen van de oogziekte PRA (progressieve retinale atrofie) en hartaandoeningen zijn ook bekend bij schnauzers. Je moet er ook rekening mee houden dat een castratie bij dit ras niet mag worden uitgevoerd zonder dat er sprake is van een medische noodzaak. Na deze chirurgische ingreep krijgen veel schnauzers last van zwaarlijvigheid en incontinentie.
De gezondheid van een schnauzer hangt natuurlijk niet alleen af van het feit of hij van een gerenommeerde fokker komt. Als eigenaar kun je ook een grote invloed hebben op de gezondheid van je huisdier. Naast het soortspecifiek houden omvat dit ook een evenwichtige en gezonde voeding die je hond voorziet van alle essentiële voedingsstoffen en zijn vitaliteit bevordert. Welke voedingsstoffen je hond nodig heeft, hangt minder af van het ras dan van zijn leeftijd, activiteitsniveau en gewicht. Puppy’s of honden in de groei hebben bijv. een ander voer nodig dan volwassen honden en oudere honden die rustiger zijn geworden en minder bewegen. Ze hebben dus een andere samenstelling nodig dan volwassen honden die meerdere uren per dag op het hondensportveld doorbrengen.
Hoeveel voer heeft een schnauzer nodig?
Als richtlijn voor de hoeveelheid voer kun je uitgaan van ongeveer 15 g vlees, 7,5 g groenten en 7,5 g rijst per kilogram lichaamsgewicht. Een schnauzer van 15 kg heeft daarom ongeveer 230 g vlees per dag nodig. Hoeveel je hond ook bedelt, je moet je houden aan de hoeveelheid voer die je fokker of dierenarts aanbeveelt. Sommige Schnauzers hebben een ‘gezonde eetlust’ en kunnen overgewicht ontwikkelen als ze verkeerd worden gevoerd, wat veel gezondheidsproblemen kan veroorzaken. Als het gaat om de vraag hoe je je hond voert, d.w.z. met droogvoer, natvoer of met zelfgekookt of rauw voer, gelden er in principe geen beperkingen. Elk type voer heeft zijn voor- en nadelen en hangt uiteindelijk af van je ingesteldheid en je mogelijkheden. Met natvoer moet je er vooral rekening mee houden dat een grote hoeveelheid waarschijnlijk vast komt te zitten in de baard van de schnauzer.
Verzorging
Het borstelige, harde haar van de schnauzer vereist de juiste verzorging. De uitgesproken baard en baardpuntjes moeten regelmatig worden gekamd om vuil te verwijderen en klitten te voorkomen. Verder is het voldoende om de vacht van je hond twee tot drie keer per jaar te trimmen. Je kunt dit zelf leren in speciale cursussen of naar een hondenkapper gaan die ervaring heeft met het trimmen van schnauzers.
Is de schnauzer de juiste hond voor mij?
Hun positieve karaktereigenschappen, robuuste gezondheid en relatief beheersbare verzorgingsbehoeften, maken van de schnauzers populaire familiehonden. Echter, als je een schnauzer als nieuw familielid in huis wilt halen, zijn er nog een aantal zaken waar je rekening mee moet houden. Schnauzers zijn erg levendige en zelfverzekerde honden die af en toe behoorlijk eigenzinnig zijn en graag ronddollen. Daarom hebben ze een vroege socialisatie en consequente opvoeding nodig, evenals voldoende beweging en bezigheid om gelukkig te blijven.
Houden en opvoeding
De baas van de schnauzer moet de liefde voor avontuur van zijn hond delen. Je moet actief zijn en genoeg tijd hebben om je hond voldoende beweging te geven. Hondensporten zoals agility, obedience of mantrailing zijn goede manieren om je slimme en actieve hond zowel mentaal als fysiek te stimuleren. Als schnauzers genoeg beweging en bezigheid krijgen, kunnen ze zelfs in een stadsflat worden gehouden. Je moet je er echter van bewust zijn dat schnauzers erg waakzame honden zijn die snel een luide ‘melding’ geven zodra ze een vreemd geluid horen. Met gerichte training is het echter mogelijk om het blaffen onder controle te krijgen en problemen met de buren te voorkomen.
Schnauzers kunnen mits liefdevolle consistentie en geduld goed worden opgevoed. Zelfs hun sporadische ongedurigheid kan met de juiste begeleiding worden tegengegaan. Schnauzers onderwerpen zich gewillig aan een zelfverzekerde begeleider en bewijzen zich als zeer gehoorzame en trouwe honden die je familie ongetwijfeld veel vreugde zullen brengen – of het nu thuis op de sofa is of buiten in de natuur, tijdens hondensporten of gezamenlijke activiteiten.
Kort en krachtig: De meest gestelde vragen over de schnauzer
Hier vind je antwoorden op veelgestelde vragen over de schnauzer:
Is een schnauzer een hond voor beginners?
Een schnauzer kan geschikt zijn voor beginners, maar vereist een consequente opvoeding en duidelijk leiderschap. Met de juiste begeleiding en voldoende beweging kunnen zelfs onervaren eigenaren goed met een schnauzer omgaan.
Is de schnauzer een jachthond?
Schnauzers zijn geen klassieke jachthonden maar hebben wel jachtinstincten, die zich kunnen uiten in hun speelgedrag. Het zijn vrij veelzijdige gezelschapshonden, die ook als waakhond kunnen worden gebruikt.
Hoeveel kost een schnauzer-puppy?
De kosten van een schnauzer-puppy liggen meestal tussen 800 en 1.500 euro, afhankelijk van de fokker en de stamboom.
Zijn schnauzers herdershonden?
Schnauzers zijn geen typische herdershonden. Ze hebben wel een sterk beschermingsinstinct en kunnen in bepaalde situaties optreden als waakhonden. Door hun intelligentie en temperament kunnen ze zich echter goed aanpassen.
Zijn schnauzers koppig?
Schnauzers kunnen soms eigenzinnig en koppig zijn, met name als ze niet voldoende worden uitgedaagd en niet consequent worden geleid. Een doortastende en liefdevolle opvoeding helpt om deze eigenschappen onder controle te krijgen.
Een Pinscher in kleinformaat? Vergis je niet! De Dwergpinscher is een ‘echt mannetje’. Wie op zoek is naar een leuk en gezellig schoothondje is bij de Dwergpinscher aan het verkeerde adres. Ondanks zijn grootte heeft de levendige familiehond een enorme drang naar sport en beweging en houdt zijn baasjes flink in beweging.
Soeverein en gelaten – zo komt een evenwichtige Cane Corso Italiano over. Officieus is het uit Zuid-Italië afkomstige ras ook bekend onder de naam "Italiaanse Mastiff" of “Italiaanse Molosser”. Buiten Italië wordt het ras steeds bekender. Het ras is vooral geschikt voor sportieve baasjes met veel plaats en hondenervaring.
De pluizige vacht en de grootte maken van de Shiba Inu in eerste instantie een aantrekkelijke metgezel voor veel hondenliefhebbers. Maar het samenleven met de Japanse hond vereist kennis over hondenopvoeding. Je moet het ook leuk vinden om samen met je hond te bewegen.
