Drie labrador retrievers in verschillende kleuren op een rij.
Gehoorzaam, mensvriendelijk en belastbaar: de middelgrote labrador retriever is erg populair als gezinshond, maar wil als oorspronkelijke werkhond ook graag lichamelijk en mentaal worden uitgedaagd.
Eigenschappen van de labrador retriever
In het Verenigd Koninkrijk en de VS is de labrador retriever een van de populairste rashonden van het land. Maar ook in veel Europese landen staat hij bovenaan in de puppystatistieken. Geen wonder. Ten slotte valt de labrador retriever op door zijn uitgesproken mensvriendelijkheid en gehoorzaamheid. Zijn aangeboren „will to please“, dus de wens om bij zijn baasje in de smaak te vallen, maken van hem een erg gehoorzame gezelschapshond. Hij wordt gekenmerkt door een grote bereidheid om samen te werken en een groot aanpassingsvermogen. Een labrador retriever kan zonder problemen overal mee naar toe worden genomen en is overal een graag geziene gast. Tegenover vreemden is hij altijd vriendelijk met een kwispelende staart. De vriendelijke open viervoeter is nieuwsgierig en het liefste altijd in gezelschap. Verlegenheid, angst of onzekerheid zijn de sociale Labrador even vreemd als agressiviteit.
De labrador retriever houdt net zo veel van kinderen als van zijn werk
Labradors houden erg van hun baasje, vooral van kinderen. Ze willen overal bij zijn en blijven niet graag lang alleen. De honden vallen vooral op door hun geduldige en evenwichtige aard. Met hun rustige aard en hun onverstoorbare vriendelijkheid dragen ze bij aan de harmonie binnen het gezin. Dit moet echter niet de enige reden zijn om een labrador aan te schaffen. Dan zou je hem te kort doen. De hond werd oorspronkelijk als jachthond gefokt. Daardoor is hij erg actief en werkt hij graag. Door zijn goede neus en zijn enorme uithoudingsvermogen is de hond perfect als apporteerhond. Bovendien is hij ook gek op water.
Naast zijn populaire rol als gezinshond, wordt de veelzijdige labrador retriever vaak aangetroffen als een geleidehond, een reddingshond en een lawinehond, evenals een politiehond en een douanehond. Om een labrador gelukkig te maken moet er rekening gehouden worden met zijn drang om te werken en om bezig te zijn. Men zal als bezitter snel merken dat de labrador veel evenwichtiger is als hij genoeg te doen heeft en zowel lichamelijk als geestelijk voldoende wordt uitgedaagd.
Het uiterlijk, labrador retriever
Met een schofthoogte van 56 to 57 cm bij een reutje en 54 tot 56 cm bij teefjes behoort de labrador retriever tot de middelgrote hondenrassen. Ze zijn erg actief, bewegen graag en bezitten een gespierd en krachtig lichaam. In totaal is de typische labrador zeer compact met een brede schedel, een sterke nek en een brede diepe borstkas. Kenmerkend voor het ras is de staart. De staart is erg dik bij de aanzet en geleidelijk toelopend naar de punt. Door de ronde vorm wordt de staart ook wel otterstaart genoemd. Hierdoor kan de hond in het water goed sturen.
De honden hebben een brede kop en dragen de oren dicht bij de kop. De korte, dichte vacht van de labrador met een goede, waterdichte ondervacht is kenmerkend voor het ras. De vacht wordt in drie verschillende kleurvarianten gefokt: zwart, geel en bruin. De vacht heeft altijd een kleur, maar een kleine witte vlek op de borst wordt geaccepteerd. De gele kleur varieert van licht crème tot vossenrood. Maar de dominant erfelijke zwarte kleur van de vacht is nog steeds de meest voorkomende kleur.
Het „show-type“ en het „werk-type“
Hoewel er in de rassenstandaard maar een type beschreven wordt, zijn er in de afgelopen deccenia twee verschillende labrador-types ontstaan: aan de ene kant de compact gebouwde „Show-Retriever“ en de licht gebouwde „Field-Trial-Labrador“, die vooral voor het werk wordt gefokt en een smallere kop en een langere staart heeft. Het “dual-purpose” type is bedoeld om de twee lijnen “werk” en “show” op harmonieuze wijze met elkaar te verbinden en komt het dichtst in de buurt van het rasideaal.
De geschiedenis van de labrador retriever
De voorouders van de labrador hebben hun oorsprong net als de Newfoundland en de Landseer aan de Canadese oostkust. Volgens overleveringen stamt de labrador af van de zogenaamde St. John’s hond, een zwarte waterhond met een dichte vacht. Ze hielpen tijdens de jacht of haalden vissen en visnetten uit het water.
Gerichte fokkerij vond voor het eerste plaats in de tweede helft van de 19e eeuw in Engeland en Schotland, nadat Britse vissers de ijverige honden mee naar huis brachten. De Engelse rasbeschrijving labrador retriever verwijst hier enerzijds naar het Canadese schiereiland Labrador met dezelfde naam en de uitgesproken apporteeractiviteiten van de honden (to retrieve = apporteren, halen, redden).
We hebben het aan de Engelse fokkerij te danken – onder andere door de tweede graaf Malmesbury (1778-1841), die zich consequent richtte op de jachtprestaties van fokdieren – dat de labrador onder de adel bekend werd. Op 7 juli 1903 werd de labrador uiteindelijk als zelfstandig hondenras erkend door de Engelse Kennel Club. Talloze successen in tentoonstellingen maakten de actieve en vreedzame labrador al snel bekend en geliefd, ook buiten de adel en buiten Engeland. De kleur geel en bruin werden lange tijd als verkeerde fokkerij gezien en werden pas later naast de gebruikelijke zwarte vachtkleur geaccepteerd en gewenst.
Fokkerij en gezondheid
Hoewel de labrodor retriever in de eerste plaats als gezinshond erg populair is, valt hij op door zijn plezier om te werken en een sterke apporteerdrang. De meeste fokkers die volgens de standaard van de FCI fokken en bij een vereniging horen, streven naar een gezonde zelfverzekerde krachtige hond. Als je voor een labrador als gezinshond kiest, moet je dus niet vergeten dat de labrador retriever eigenlijk een gebruikshond is en dus ook taken en bezigheden nodig heeft. Veel verenigingen bieden trainingsmogelijkheden voor labradorfokkers en bezitters aan.
Erfelijke ziektes uitsluiten
Een actieve labrador die wordt uitgedaagd en veel beweegt, is over het algemeen ook een gezonde en robuuste hond, waarbij je niet voor veel ziektes hoeft te vrezen. Desondanks zijn er ook bij de labrador retriever een paar erfelijke ziektes die alleen te voorkomen zijn door een gecontroleerde en voorzichtige fokkerij. Het gaat vooral om aandoeningen aan het skelet, zoals heupdysplasie (HD), elleboogdysplasie (ED) en osteochodrose (OCD) en erfelijke oogziektes zoals Progressieve retinale atrofie (PRA) of erfelijke cataract (HC).
Let er bij de aankoop van een labrador op dat de honden, bij wie deze ziektes werden vastgesteld systematisch van de fokkerij worden uitgesloten en de ouders en pups dus „genetisch gezond“ zijn. Alleen op deze manier kan een verdere verspreiding van deze ziekten worden voorkomen. Als je interesse hebt in een rashond, moet je deze absoluut bij een serieuze fokker kopen die alle noodzakelijke onderzoeken gedaan heeft en gezondheidsmaatregelen getroffen heeft. Je moet een aanzienlijk bedrag betalen voor een gecontroleerde en gezonde gevaccineerde pup die alle noodzakelijke papieren bezit. De prijs voor een labrador retriever is meestal ongeveer 1200 euro. Een gezonde hond waar je jaren lang plezier van heeft en waarmee je maar af en toe naar de dierenarts hoeft, is deze prijs zeker waard.
Voeding
Vanaf de aankoop van een hond ben jij verantwoordelijk voor zijn gezondheid. Een evenwichtig hondenvoer voorziet jouw labrador van alle belangrijke voedingsstoffen en mag noch te veel noch te weinig energie leveren. Het zorgt ervoor dat uw lieveling lang actief en gezond blijft. Helaas hebben veel labradors de neiging te veel te eten. Overgewicht is bij honden echter erg ongezond en kan verschillende ziektes veroorzaken die het leven van de viervoeter kunnen verkorten.
Veel vlees en groente, weinig vetten en graan
Overbodige vetten of zelfs zoetstoffen zoals suiker en glucose horen daarom niet in een voerbak thuis. Een gezonde evenwichtige voeding valt in het algemeen op door een hoog vleesaandeel (minstens 70%). Vlees is voor de hond de belangrijkste eiwitbron. Ook groente en fruit (ongeveer 20-30%) zorgt voor belangrijke vitaminen en voedingsstoffen in de voerbak. Graan daarentegen heeft uw hond maar in kleine hoeveelheden nodig. Een te hoog graanaandeel is dus een indicator voor minderwaardig voer.
Overgewicht voorkomen
Om overgewicht te voorkomen moet je – naast de juiste samenstelling van het voer – ook op de juiste hoeveelheden letten. Laat de beslissing hoeveel jouw hond eet, niet aan de hond over. Labradors eten graag en zouden meer eten dan goed voor hen is. Hoeveel voer goed is, kan afhankelijk van de leeftijd, het gewicht en het activiteitenniveau van de hond sterk variëren. Over het algemeen zijn een tot twee maaltijden per dag voldoende voor een labrador. Als je jouw hond tussendoor snoepjes geeft, moet je deze hoeveelheid aftrekken van de dagelijkse voerhoeveelheid dus iets minder in de voerbak doen. Maar er bestaat ook dieetvoer, dat is een speciaal voer voor honden die naar overgewicht neigen.
Voor de labrador zijn er geen voorgeschreven gewichtstabellen. Het is uiteindelijk aan jou of jouw hond te dik of te dun is, te veel of te weinig eet. Over het algemeen geldt dat men de ribben met de hand moet kunnen voelen, zonder dat men ze met het blote oog kan zien. Als je twijfelt kunt je jouw dierenarts of fokker naar de juiste voerhoeveelheden van jouw hond vragen.
Verzorging
De juiste verzorging draagt bij aan de gezondheid van jouw labrador. Naast de routine-onderzoeken bij de dierenarts, die overigens strikt moet worden nageleefd, kun je infecties met regelmatige korte “check-ups” vroegtijdig opsporen en meteen handelen. Let vooral op de oren, ogen en tanden van jouw labrador. Om verwondingen en ontstekingen te voorkomen, moeten de nagels van de hond regelmatig geknipt worden. De vacht is makkelijk te verzorgen en wordt bijna vanzelf schoon. Minstens een keer per week moet de vacht uitvoerig geborsteld worden om losse haren en hardnekkige verontreinigingen te verwijderen.
Maak van de verzorging een routine
Een goede verzorging hoeft dus niet veel tijd in beslag te nemen. Je moet een gewoonte maken van het onderzoeken en de verzorgingsrituelen, zodat deze voor uw hond routine worden. Honden houden van regels en een goede organisatie. Te veel onverwachte verrassingen en veranderingen verwarren de gevoelige labrador. Laat jouw hond als puppy al wennen aan de verzorging en leer jouw hond aan om stil te zitten.
Houding en opvoeding
Net zo gemakkelijk als de verzorging gaat de opvoeding en het houden van een labrador. De vriendelijke op de mens gerichte viervoeter is ook geschikt voor beginners zonder ervaring. Er zijn echter een paar principes om in gedachten te houden bij het houden van een labrador retriever.
Veel plaats, veel beweging
De labrador is van nature een werk- en gebruikshond. Om gelukkig te zijn heeft hij veel beweging en bezigheden nodig. Een huis met een eigen tuin waarin de hond voldoende plaats heeft, is een voorwaarde voor het houden van deze viervoeter. Labradors moeten zichzelf kunnen “uitputten”. Het is dus van zelfsprekend dat een paar kleine wandelingen per dag niet voldoende zijn. Hondsporten zoals Gehoorzaamheid en Dog Dancing, training als speurhond of jachttesten zijn geschikt om jouw hond lichamelijk en geestelijk uit te dagen. Om dagelijkse wandelingen wat afwisselender te maken, kun je kleine zoekopdrachten en apporteerspelletjes doen. Je maakt de hond ook gelukkig door hem te laten zwemmen in een riviertje of een meertje.
Ook een labrador heeft opvoeding nodig
Voor een vredig en onproblematisch samenzijn in de natuur en in gezelschap is het van belang dat uw hond naar commando’s luistert. Dat geldt zowel voor een labrador als voor een herdershond. De juiste opvoeding is de basis in het leven van mens en hond. Over het algemeen maakt de labrador het u erg makkelijk doordat hij erg op mensen is gericht en bereid is om te luisteren. Belangrijk is dat u de gevoelige hond consequent en liefdevol opvoedt. Uw hond zal eerder reageren op positieve versterking, zoals lof of zelfs een snoepje, dan op overmatige strengheid. Voor hondenbeginners is het bezoek aan een hondenschool aan te raden. Daar leert niet alleen de hond de belangrijkste commando’s en het juiste gedrag, maar oefent het baasje ook hoe hij de hond onder controle kan houden.
Over het algemeen geldt, hoe beter de hond is opgevoed, hoe meer u met hem kunt doen en beleven – bijvoorbeeld samen een fietstocht maken, bij vrienden op bezoek gaan of samen naar het strand gaan. Het leven met een labrador is gegarandeerd afwisselend.
