Atletisch, intelligent en gevoelig – met de beschrijving van zijn karaktereigenschappen zou de Australische Kelpie bij een dating-service zeker de beste kans op succes hebben. Maar zijn passie geeft de Australische Kelpie vooral in zijn werk met schapen.
Het werken met vee staat bij het fokken van de Australische Kelpie tegenwoordig natuurlijk niet meer op de voorgrond. Maar de noodzakelijke eigenschappen zoals bewegingsdrang, doorzettingsvermogen en motivatie tekenen de rashond ook vandaag de dag nog. Het is een enthousiaste, eigenwijze en behendige hond, die met goede opvoeding en voeding ook erg vredig, rustig en gehoorzaam kan zijn. Wanneer hij voldoende beweging en actie heeft, bijvoorbeeld in de hondenschool of met hondensport, is de Kelpie ook geschikt als familiehond. Hij houdt van kinderen en is erg volgzaam, loyaal en aanhankelijk naar hun eigen familie. Vreemdelingen ondergaat hij met enige argwaan, toch geldt hij ondanks zijn altertheid en onverschrokkenheid niet als waakhond. Tegenover soortgenoten is de Kelpie heel extravert en sociaal, waardoor ook het samenleven met andere dieren meestal erg vreedzaam verloopt na een normale aanpassingsperiode.
Verschijning
De middelgrote Australische Kelpie is niet alleen ‘sluw als een vos’, maar ook de vorm van zijn hoofd doet denken aan dat van een vos. Zijn ogen zijn amandelvormig en de tanden zijn duidelijk zichtbaar. De borstelige staart, die in actieve toestand wordt geheven, hangt in een lichte boog naar beneden. Het korte haar van de Kelpie, met korte en dichte ondervacht, beschermt niet alleen tegen extreme kou en hitte, maar dankzij de nogal harde en vlakke aangrenzende dekharen is die ook volledig waterdicht. De vachtkleur kan echter sterk variëren. Hoewel de meerderheid van de Kelpie’s tegenwoordig eenkleurig is, rijkt het spectrum van zijn vacht van zwart, zwart-bruin en door middel van verschillende blauwtinten naar rood, rood-bruin, chocoladebruin en crème.
De vacht van de ‘stam-moeder’ was zwart-bruin. In 1870 nam de Schote immigrantenfamilie Rutherford zes zwart-bruine Collies mee van de Britse Eilanden naar Australië. De herdershonden, die in Schotland over het algemeen Collies genoemd worden, wekte vanwege hun goede werk de interesse van Australische herders en men begon ze te kruisen met andere, voornamelijk Engelse herdershonden. Bij een van deze kruisingen werd een teefje geboren die de naam ‘Kelpie’ kreeg, wat in het Gaelisch ‘watergeest’ betekent. Kelpie won in 1873 een wedstrijd voor herdershonden, waardoor de vraag naar dit ras enorm steeg. Een nieuw hondenras was geboren! De eerste normen voor het, naar de Australische Kelpie vernoemde, ras werden in 1902 opgesteld. 87 jaar later, in 1989 werd de Australische Kelpie uiteindelijk erkend als zelfstandig ras door de FCI.
Fokken en gezondheid
De verzorgingseisen voor het houden van een Australische Kelpie zijn relatief gering. Terwijl regelmatige ontworming zoals van bijvoorbeeld parasieten altijd nodig is,– dit is geen wonder aangezien deze hond bij voorkeur in de open lucht is – maar toch is een, bij veel hondenrassen broodnodige, vachtbehandeling niet nodig bij de Australische Kelpie. Dankzij de korte haren is regelmatig borstelen voldoende om vuil en stof te verwijderen.
Het onderwijs en het bezig houden van de Kelpie neemt echter veel tijd in beslag. Honden van dit ras hebben veel beweging nodig. Australische Kelpies zijn kleine energiebundels die houden van lange wandelingen en hebben veel vrijheid nodig. Het spreekt voor zich dat een dergelijke actieve, levendige hond niet thuis hoort in een stadswoning, maar zich het beste thuis voelt in een grote tuin. Veel beweging is noodzakelijk voor de Australische Kelpie, maar dit alleen is niet voldoende voor dit intelligente, vrolijke hondenras. Zo moeten Kelpies niet alleen fysiek, maar ook mentaal gestimuleerd worden. De honden worden beschouwd als zeer onafhankelijk en weten graag de betekenis van een commando. Simpele, eenzijdige en steeds weer herhaalde oefeningen doen ze niet graag en zoeken daarom liever naar een in hun ogen zinvollere taak, niet altijd tot grote vreugde van hun baasjes. Hoewel de Australische Kelpie leergierig is, moet men in geen geval denken dat ze gemakkelijk te trainen zouden zijn. Hun grote intelligentie, in combinatie met een sterke onafhankelijkheid, vergt veel creativiteit en consequentie bij het opvoeden en het houden van dit hondenras.
Wanneer men, ondanks het temperament en de beweginsdrang van de hond, bereidt is om veel tijd vrij te maken voor opvoeding en activiteit (bijvoorbeeld bij hondensportscholen) krijgt men met de Australische Kelpie een uiterst loyale, toegewijde metgezel, en dankzij zijn veelzijdigheid, uithoudingsvermogen en behendigheid veel vreugdevolle jaren. Daarnaast houden Kelpies van knuffelen en kussen met mensen die ze kennen, dus geen zorgen: deze honden zijn er niet alleen voor schapen!
Soeverein en gelaten – zo komt een evenwichtige Cane Corso Italiano over. Officieus is het uit Zuid-Italië afkomstige ras ook bekend onder de naam "Italiaanse Mastiff" of “Italiaanse Molosser”. Buiten Italië wordt het ras steeds bekender. Het ras is vooral geschikt voor sportieve baasjes met veel plaats en hondenervaring.
Een Pinscher in kleinformaat? Vergis je niet! De Dwergpinscher is een ‘echt mannetje’. Wie op zoek is naar een leuk en gezellig schoothondje is bij de Dwergpinscher aan het verkeerde adres. Ondanks zijn grootte heeft de levendige familiehond een enorme drang naar sport en beweging en houdt zijn baasjes flink in beweging.
De pluizige vacht en de grootte maken van de Shiba Inu in eerste instantie een aantrekkelijke metgezel voor veel hondenliefhebbers. Maar het samenleven met de Japanse hond vereist kennis over hondenopvoeding. Je moet het ook leuk vinden om samen met je hond te bewegen.
