De Amerikaanse staffordshireterriër, kortweg “Amstaff”, polariseert als geen ander ras: in sommige landen wordt hij gezien als de „gevaarlijkste gevechtshond“, die men niet mag houden of onder bepaalde voorwaarden mag houden, terwijl hij in Groot-Brittannië als „Nanny Dog“ geschat wordt. Dit toont aan dat de reden voor een agressieve “scherpe” honden altijd aan de andere kant van de lijn te vinden is. Het ras verdient een onbevooroordeelde kijk, want achter de vele vooroordelen zit een slimme, dynamische en altijd loyale kameraad.
Een fors hoofd op een gespierd, compact lichaam – een Amerikaanse staffordshireterriër is een imposante verschijning. Zijn schouderhoogte ligt tussen de 43 en 48 cm, het gewicht kan oplopen tot 23 kg. De donkere ogen zitten op een brede kop, de oren zijn meestal half opgericht – hangoren zijn ongewenst. Het vroeger erg geliefe couperen van de oren is in veel Europese landen tegenwoordig gelukkig verboden.
Vacht en kleuren
De korte, glanzende vacht van het ras is in bijna elke kleurnuance te bewonderen. Ongewenst zijn echter een ontbrekende pigmentatie van de neus, de kleurvariant black and tan zoals die bij Dobermans voorkomt, als ook veel wit. Dit gaat vaak gepaard met een genetische aanleg voor doofheid.
De Amerikaanse staffordshireterriër werd vooral gefokt voor hondengevechten: zijn voorouders kwamen vermoedelijk omstreeks 1860 vanuit Groot-Brittannië in de VS terecht door Britse immigranten. Hier vonden in de tweede helft van de 19e eeuw grootschalige hondengevechten plaats, waarbij dit gespierde ras werd ingezet. Het doel van de fokkerij was een moedige en scherpe gevechtshonden met uithoudingsvermogen. Gelukkig zijn er naast hondengevechten ook beroemde Amerikaanse staffordshireterriërs in de geschiedenis van het ras: zo was er bijvoorbeeld de hond Petey in de geliefde serie „Little Rascals“ (Nederlands: De Boefjes). Tegenwoordig leven Amstaffs vooral als gezinshond en waakhond. In Groot-Brittannië zijn Amerikaanse staffordshireterriërs geliefde „Nanny Dog“ gezinshonden. Bovendien worden ze daar vaak ingezet als „Social Dogs“ in verpleeghuizen, waar ze de bewoners met hun gelatenheid en speelde aard verblijden. Hun soevereiniteit en uithoudingsvermogen maakt ze uitstekende reddingshonden.
Fokken als een afstammeling van de Britse vechthonden
De Amerikaanse staffordshireterriër stamt af van bulldog en terriërkruisingen uit Groot-Brittannië in de 19e eeuw, die vooral gefokt werden als gevechtshonden. De benaming van het ras wijst ook op de plaats van hun wortels, het Britse Stafford. Nadat de gruwelijke hondengevechten verboden werden in Groot-Brittannië werden sommige nakomelingen in 1835 door Engelse kolonisten meegenomen naar de VS, waar ze wederom in gevechten werden ingezet. De honden werden ook als waakhond ingezet en werden met de tijd steeds groter gefokt, om hun slagingskans in het gevecht tegen coyotes en wolven te vergroten.
Tegen het einde van de 19e eeuw kwamen er steeds meer Amerikaanse staffordshireterriër-liefhebbers die hun dieren niet bij hondengevechten maar bij hondenshows wilden showen. Voor een duidelijke afbakening met de Engelse staffordshireterriër kreeg het ras in 1969 de naam Amerikaanse staffordshireterriër. In 1971 werd dit erkend door de FCI. Daardoor kwam er een eind aan de onduidelijkheid wat betreft de benaming als “Pit Bull Terrier”, “American Pit-Bull Terrier” en “American Staffordshire Terrier”.
De trieste erfenis van het gevechtsverleden
Veel mensen reageren sceptisch of met afkeer als ze een Amerikaanse staffordshireterriër tegenkomen. „Is dat niet een gevechtshond?“, „Kom alstublieft niet in mijn buurt!“ Dat zijn nog onschuldige reacties. Lange tijd was het gebruikelijk om deze viervoeter als statussymbool aan de ketting te houden. Dat heeft zeker ook bijgedragen aan het nagatieve imago van deze voormalige gevechtshond. Dat het gevaar van een hond vooral aan de andere kant van de lijn bepaald wordt, wordt duidelijk door de tegenstrijdige houding tegenover het ras in Groot-Brittannië en in de VS: Hier staat de Amstaff op basis van zijn karaktereigenschappen als „Nanny Dog“, dus als ideale gezinshond bekend.
Het negatieve verleden van het ras leidt in Europa tot een aantal eigenaardigheden wat betreft het houden van de honden en de invoer ervan: In veel landen behoort de Amerikaanse staffordshireterriër tot de zogenaamde gevechtshonden. Het houden van deze honden is verboden of alleen onder bepaalde voorwaarden toegestaan. Er is bijvoorbeeld een inreisverbod voor dit ras in sommige landen zoals Frankrijk of Hongarije. Om toegang te krijgen tot Nederland moet men een stamboom kunnen voorleggen. In Spanje moet men rekening houden met zijn specifieke registratie-eisen bij de lokale gemeente. Eisen en verboden hebben ertoe geleid dat in sommige landen zoals Frankrijk, Zweden en Nederland bijna geen Amstaffs meer te zien zijn.
Aard: trouw en moedig
Hoe is hij nu eigenlijk, de typische Amerikaanse staffordshireterriër? Ondanks hun verleden is dit ras wel degelijk geschikt als gezinshond. De honden vallen op door een hoge binding aan hun familie en laten vaak grote genegenheid tegenover kinderen zien. In de omgang met andere honden – vooral met onzekere – kunnen conflicten ontstaan. De Amstaff stelt zich dan vaak dominant op. Dit komt door zijn verleden. Dit verleden is ook bepalend voor zijn grote loyaliteit aan zijn baasje, omdat het altijd mogelijk moest zijn de honden uit een gevecht te trekken zonder dat hij beet. Door deze loyaliteit was het in eerste instantie mogelijk de hond in gevechten in te zetten. Verder is het een dynamische levendige viervoeter die veel behoefte heeft aan beweging. Zijn oplettendheid en speelse aard, die hij graag uitleeft, zijn ook opvallend. Een goed opgevoede Amstaff is een ideale gezinshond die niet veel blaft. Studies en bijt-statistieken bewijzen overigens dat de Amerikaanse staffordshireterriër net zo vreedzaam is als de Golden Retriever – ook al is dit duidelijk nog niet aangekomen bij veel Europese instanties.
Robuuste gezondheid
Het ras is over het algemeen erg robuust en heeft een goede gezondheid. Soms komen er huidproblemen in de vorm van allergieën voor. Deze kan men vaak onder controle krijgen door het voer aan te passen. Sommige honden hebben Heupdysplasie of hartproblemen. Met de juiste zorg is de levensverwachting van de Amerikaanse staffordshireterriër 12 jaar.
Past een Amerikaanse staffordshireterriër bij mij?
Een Amerikaanse staffordshireterriër is geen beginnershond. Ze maken snel misbruik van de typische beginnersfouten. Dit kan dominantie-problemen tot gevolg hebben, die moeilijk herstelbaar zijn en helaas ook gevaarlijk. Wie consequent is en de hond het gevoel geeft dat hij hem met vaste hand leidt, heeft een trouwe vriend voor het leven.
Een hond van dit ras heeft veel beweging nodig. Je moet hem dan ook de juiste omgeving kunnen bieden: op basis van zijn grootte en kracht – een Amerikaanse staffordshireterriër wil zich graag speels uitleven – en zijn beweginsdrang zijn de honden niet geschikt om in een stadswoning te houden. De nieuwsgierige voervoeter heeft graag een „eigen“ tuin – let wel, hij gaat graag op ontdekking uit en dit zou de overhand kunnen nemen. Als je geen risico wilt nemen, moet de tuin voorzien zijn van hekken met een hoogte van 1,60 m, zodat jouw hond niet kan uitbreken. De hond heeft namelijk vaak een onverwacht springtalent. Een Amerikaanse staffordshireterriër leeft het liefste samen met sportieve mensen, die graag buiten bewegen, van lange wandelingen houden en ook wel eens een fietstocht met hun (volwassen) hond willen maken.
Informeer voordat je een Amerikaanse staffordshireterriër neemt eerst bij de gemeente onder welke voorwaarden het houden van een „gevechtshond“ of als „gevaarlijk“ bestempelde hond is toegestaan . Zorg dat je op de hoogte bent van eventuele eisen zoals een muilkorf en of het überhaupt is toegestaan om een dergelijke hond te houden.
Overwegingen voordat de hond intrekt
Voordat je ervoor kiest om een vierbenig familielid aan te schaffen, moet je stilstaan bij een aantal zaken. Denk bijvoorbeeld aan de kosten voor een basisuitrusting (lijn, mand, deken, borstel) als ook de regelmatige kosten zoals inentingen en gezondheidscontroles. Bij ziektes kunnen daar nog eens kosten voor de dierenarts bijkomen. De aanschaf van een hond van dit ras kan ook polarisatie of afkeuring tot gevolg hebben binnen jouw vriendenkring. Het kan natuurlijk ook een mooie ervaring worden als je langzaam maar zeker kunt afrekenen met de vooroordelen die er bestaan. Denk erover na hoe jouw hond verzorgd kan worden bij ziekte of als je op vakantie gaat. Ook al zijn er veel hotels in heel Europa waar honden zijn toegestaan, kan het voorkomen dat er beperkte overnachtingsmogelijkheden zijn voor Amerikaanse staffordshireterriërs. Je moet er ook zeker van zijn dat er geen familielid is die allergisch is voor hondenharen. Het is het beste om voor de aanschaf van een puppy al een passende hondenschool te zoeken waar een speeluurtje voor puppies wordt aangeboden. Dit is een groot pluspunt voor het sociale gedrag van Amerikaanse staffordshireterriër.
De verzorging van een Amerikaanse staffordshireterriër is snel gedaan: een keer per week borstelen is voldoende. Je doet jouw viervoeter zeker een plezier als je hem met de roskam borstelt. Andere voordelen van het borstelen: de hondenharen belanden in de borstel, niet in huis.
Amerikaanse Staffordshireterriër voeding
Ongeacht het ras, alle honden hebben een vleesrijk dieet en weinig granen nodig. Hondenvoer moet worden geselecteerd op basis van het gewicht, de leeftijd en de kenmerken van jouw huisdier. Vraag in geval van twijfel advies aan uw huisarts.
Consequent en vol vertrouwen: Opvoeding
De Amerikaanse staffordshireterriër heeft consequente maar liefdevolle commando’s nodig. De honden zijn erg intelligent en maken misbruikt van zwaktes in de opvoeding. Een hondenbezitter mag nooit angst tonen tegenover zijn viervoeter of dominant gedrag tijdens de puberteit door de vingers zien. De hond moet leren dat de mens bovenaan de roedel staat. Een consequente opvoeding en zekere leiding zijn dus van groot belang. Het is een voordeel voor de opvoeding dat de hond een „will to please“ heeft – de hond wil graag in de smaak bij zijn baasje. De slimme Amstaffs beschikken over de spreekwoordelijke trouwe blik en zetten deze graag in om hun doel te bereiken. Hier wordt vasthoudendheid van de eigenaar gevraagd.
Bezigheden voor spierbundels
Amerikaanse staffordshireterriërs willen graag wat te doen hebben. Bijna alle soorten hondensport zijn geschikt: of het nou gaat om behendigheid, balspelletjes of een opleiding tot therapiehond. Het is af te raden om de hond als waakhond te houden, vanwegen zijn genetische scherpzinnigheid. Honden van dit ras houden van lange wandelingen, volwassen honden lopen ook graag met de fiets mee. Een actieve hond geniet van zijn welverdiende avondrust terwijl hij lekker knuffelt met zijn baasje of terwijl hij lekker in zijn mand ligt.
Zo vind je jouw Amerikaanse Staffordshireterriër
Bij een Amerikaanse Stafford is een serieuze fokker absoluut noodzakelijk. Deze letten op de aard van de hond, die hem tot een geliefd familielid maakt. Bezoek de fokker, die lid zou moeten zijn van een hondenclub, of vereniging, voor de aanschaf van een Amerikaanse Stafford pup bij hem thuis, zodat je een goed beeld kan vormen van de leefomgeving, ouders, broers en zussen. Goede fokkers zijn nieuwsgierig en voelen potentiële kopers graag aan de tand over de leefomgeving en de vrijetijdsbesteding. Dat is een goed teken, omdat hij dan nadenkt over de toekomst van zijn puppies! Ook vragen wat betreft de gezondheid zou men moeten kunnen bespreken met de fokker.
Wie geen puppy zoekt, kan Amerikaanse staffordshireterriërs ook bij verschillende dierenbescherming-organisaties vinden. Sommige zijn zelfs gespecialiseerd en kunnen je uitstekende adviseren welke „gevechtshond“ het beste bij jouw familie past. Een oudere hond uit het dierenasiel kan een grote verrijking zijn, maar je moet wel goed informeren naar zijn karakter en voorgeschiedenis. Een Amerikaanse staffordshireterriërs zonder adequate opvoeding is alleen geschikt voor erg ervaren mensen!
Wie zich goed laat informeren en een Amerikaanse staffordshireterriërs een nieuw thuis geeft, zal met zekerheid veel plezier beleven aan het samenleven met de slimme spierbundel – en kan daarbij observeren hoe de viervoeter met zijn sympathieke wezen vrolijk vooroordelen wegwuift met zijn gekwispel.
Wij wensen je een heerlijk leven met jouw loyale Amerikaanse staffordshireterriërs!
Soeverein en gelaten – zo komt een evenwichtige Cane Corso Italiano over. Officieus is het uit Zuid-Italië afkomstige ras ook bekend onder de naam "Italiaanse Mastiff" of “Italiaanse Molosser”. Buiten Italië wordt het ras steeds bekender. Het ras is vooral geschikt voor sportieve baasjes met veel plaats en hondenervaring.
Een Pinscher in kleinformaat? Vergis je niet! De Dwergpinscher is een ‘echt mannetje’. Wie op zoek is naar een leuk en gezellig schoothondje is bij de Dwergpinscher aan het verkeerde adres. Ondanks zijn grootte heeft de levendige familiehond een enorme drang naar sport en beweging en houdt zijn baasjes flink in beweging.
De pluizige vacht en de grootte maken van de Shiba Inu in eerste instantie een aantrekkelijke metgezel voor veel hondenliefhebbers. Maar het samenleven met de Japanse hond vereist kennis over hondenopvoeding. Je moet het ook leuk vinden om samen met je hond te bewegen.
