“Mijn hond drinkt niet” is een zorgwekkende situatie voor veel hondeneigenaren. Dit artikel biedt inzicht in mogelijke redenen achter dit gedrag en biedt suggesties om je hond aan te moedigen om weer te gaan drinken.
Drinkt je hond niet meer? In dat geval is het mogelijk dat één van de volgende oorzaken aan de basis ligt van het plotselinge weigeren van water:
Angst
Eén van de meest voorkomende redenen waarom een hond niet drinkt, is dat hij bang is voor de drinkbak. Deze angst ontstaat bijv. als je een metalen drinkbak zonder rubberen voetjes gebruikt en deze een sterk geluid maakt. Het gevolg: je hond wordt bang en associeert de onaangename geluiden met zijn drinkbak.
Dominant gedrag
Als je onlangs een nieuw huisdier in huis hebt genomen, is het mogelijk dat de hiërarchie van de roedel is veranderd. Als de nieuwe hond dominanter is, mag je oudere hond misschien niet meer zoals gewoonlijk bij de drinkbak komen. Dit kan een reden zijn waarom je hond niet meer drinkt.
Ziekten
Ziekten (met name van het maag-en darmkanaal) die diarree en braken veroorzaken, kunnen een negatief effect hebben op het drinkgedrag van je hond. Het kan zijn dat je hond ernstige buikpijn heeft of misselijk is. Als je merkt dat je hond slapper en moe is, moet je hem zeker laten onderzoeken door een dierenarts.
Ander voer
Als je onlangs bent overgeschakeld van droogvoer naar natvoer, is het mogelijk dat je hond nu minder drinkt dan voorheen.
Dat komt omdat het vloeistofgehalte van natvoer meestal tussen de 70 en 85 procent ligt. Droogvoer daarentegen bevat maximaal 14 procent water. Dit zorgt ervoor dat je hond nu minder hoeft te drinken om zijn dagelijkse vochtopname op peil te houden.
Gewoonte
Honden zijn ook gewoontedieren. Dit betekent dat sommige honden niet willen drinken uit een drinkbak van een ander. Ze kunnen bijv. plots water weigeren als je met je camper reist of een paar dagen bij vrienden op bezoek bent en een vreemde drinkbak voor hun neus zet.
Loopsheid
Sommige reuen reageren extreem op de aanwezigheid van loopse teven. Soms wil je reu niet meer eten of drinken omdat er in de buurt een loopse teef zit.
Narcose en operaties
Als je je hond onder narcose moet laten brengen voor een operatie of gebitsreiniging, kan het zijn dat je de uitwerking daarvan nog een aantal dagen merkt. Het is niet ongewoon dat honden daarna minder drinken dan normaal omdat ze tijdens de ingreep vocht toegediend krijgen in de vorm van infusen.
Stress
Stress kan de gezondheid van je hond op vele manieren negatief beïnvloeden – ook zijn drinkgedrag. Probeer daarom stress in het dagelijks leven te vermijden. Ga regelmatig wandelen met je hond en stimuleer hem mentaal door verstoppertje te spelen of een dummytraining te doen.
Behandeling: hoe wordt uitdroging bij honden behandeld?
Als je hond meerdere dagen niet genoeg water drinkt, raakt hij gedehydrateerd. De orgaanfuncties worden hierdoor beperkt en in het ergste geval kan uitdroging levensbedreigend zijn voor je hond.
Het is dan ook belangrijk dat je vroegtijdig een dierenarts consulteert als je hond stopt met drinken. De dierenarts onderzoekt je hond op mogelijke ziekten en dient vloeistoffen toe in de vorm van infusen. Het infuus wordt rechtstreeks in de aderen of als bolus onder de huid toegediend.
Als de dierenarts een ziekte heeft kunnen uitsluiten als oorzaak voor het weigeren van water, zal hij in overleg met jou op zoek gaan naar andere redenen. Soms kan de zoektocht naar de oorzaak echter meerdere weken duren omdat veel oorzaken van psychologische aard zijn.
Mijn hond drinkt niet: zo moedig je het drinkgedrag aan
Als de dagelijkse hoeveelheid water die je hond tot zich neemt doorgaans te laag is, kun je hem met behulp van de volgende tips en trucs aansporen om te drinken:
Giet een beetje water over het voer van je hond. Zo wordt je hond gedwongen om de vloeistof op te nemen tijdens het eten.
Om het water van je hond aantrekkelijker te maken, kun je wat gemalen voer of iets lekkers (bijv. leverworst uit een speciaalzaak) aan het water toevoegen. Een paar geplette vruchten (bijv. bosbessen) geven het water ook een verleidelijke en vitaminerijke smaak.
Plaats meerdere drinkbakken in huis.
Schaf een drinkfontein aan voor je hond. Dat is niet alleen leuker voor je hond, het zorgt er ook voor dat hij altijd vers water heeft.
In de zomer kan je met zelfgemaakt hondenijs de hoeveelheid drinkwater die je hond moet drinken verhogen en tegelijkertijd voor een aangenaam verkoelend effect zorgen.
Waterbehoefte: hoeveel water heeft een hond nodig?
Een hond heeft ongeveer 60 milliliter water per kilogram lichaamsgewicht per dag nodig. Het resultaat zie je in de volgende tabel:
Lichaamsgewicht in kilogram
Hoeveelheid water in milliliter per dag
5
300
10
600
15
900
20
1200
30
1800
40
2400
50
3200
De hoeveelheid water die een hond nodig heeft, hangt ook af van zijn gewicht, het soort voer (droog of nat) en andere factoren zoals de buitentemperatuur.
Over het algemeen geldt: een grote hond heeft meer water nodig dan een kleine hond. Als je je hond droogvoer geeft, moet hij bovendien meer water opnemen door te drinken. Als het hoogzomer is en je hond veel hijgt, zal hij sneller gedehydrateerd raken dan in de winter en daardoor meer dorst hebben.
De loopsheid bij teefjes is een heel normaal, natuurlijk verschijnsel. Toch maken veel hondenbezitters zich zorgen over het vreemde gedrag van het teefje. Ze ergeren ze zich aan vlekken op het nieuwe tapijt en zijn bang voor een ongewenst nestje. Hier lees je wat je over de loopsheid van jouw hond moet weten en hoe je de periode waarin de hond loops is zonder stress kunt doorstaan. Lees hier meer over de loopsheid van het teefje.
Heeft jouw hond last van terugkerende problemen met maag en darmen? De oorzaak zou Giardia kunnen zijn, die de dunne darm van jouw viervoeter koloniseert. Lees in het volgende artikel alles wat je moet weten over deze eencellige parasieten.
Atopische dermatitis bij de hond wordt ook wel contactdermatitis en omgevingsallergie genoemd. Het gaat om een chronische ontsteking van de huid (dermatitis), die door contact met bepaalde allergenen (allergie-veroorzakende eiwitten) ontstaat. De allergische ziekte treedt meestal al op vroege leeftijd op, tussen ongeveer 8 maanden en 3 jaar.
