© Alexandr / stock.adobe.com
Veel hondenrassen werden oorspronkelijk voor de jacht gefokt, maar tegenwoordig kan het jachtinstinct snel een probleem worden. Als je hond achter ieder konijn of vogel aan rent en alle commando‘s vergeet kan dat gevaarlijke gevolgen hebben. Maar kun je het jachtinstinct van een hond verminderen? Wanneer is het tijd om in te grijpen en hoe gaat een anti-jachttraining voor honden in zijn werk?
Of het nu een ree, konijn, vogel of de kat van de buren is, sommige honden jagen op alles wat beweegt. Als de hond het jachtinstinct eenmaal te pakken heeft, zijn wild zwaaien, luid roepen, schreeuwen of fluiten om hem terug te roepen vaak nutteloos. De dagelijkse wandelgang met je geliefde viervoeter wordt een ware hindernisbaan als het jachtgedrag van je hond niet meer te houden is. De hond brengt namelijk niet alleen zijn prooi, maar ook zichzelf en andere verkeersdeelnemers in gevaar. Het kan zijn dat je hond in de roes van het moment een zeer drukke staat op rent. En zelfs als het wilde dier niet tot prooi werd gemaakt, kan het nog lang aan de gevolgen lijden. Bijvoorbeeld als het vermoeid is geraakt en een moederdier niet meer voor haar jongen kan zorgen.
Veel honden kunnen bij de geur alleen al als een bezetene gaan rennen terwijl andere honden eerst een dier gezien moeten hebben voordat het jachtinstinct het overneemt. Weer andere honden geven niets om een voorbijspringend konijn. Wat voor soort hond jouw hond ook is, de neiging tot jagen is genetisch bepaald. Het jachtinstinct danken honden aan hun voorvaders, de wolven. Onze afgerichte honden hebben dit instinct niet meer nodig om aan voedsel te komen, maar de impuls om te jagen is er nog steeds. Als je hond vaakals een bezetene wegrent, kan een anti-jachttraining voor honden uitkomst bieden.
Hoe sterk die impuls is hangt dan ook nog eens van het ras af. Zo zijn er rassen, zoals bijvoorbeeld de Beagle, Duitse Korthaar, Teckel, Weimaraner, Terriër, Basset Hound en nog veel meer die speciaal voor de jacht waren gefokt. Zo ontstonden gespecialiseerde jachthonden voor de drift, het besluipen, vangen of pakken van het wild. Bij andere rassen werd het jachtinstinct daarentegen steeds meer naar de achtergrond gedrukt. De rassen Golden Retriever, Boxer, Maltezer en Mopshond gelden vandaag als echte gezinshonden die op de eerste plaats bekend staan om hun goede sociale gedrag.
Hoe snel het jachtinstinct van je hond geactiveerd wordt, is eveneens genetisch bepaald. Ook andere factoren kunnen de prikkel tot jagen echter versterken. Zo rennen zelfs honden die nog nooit gejaagd hebben plotseling achter een wild dier aan en lijken van het een op het andere moment hun opvoeding te zijn vergeten. Het lastige is dat als honden eenmaal gejaagd hebben, ze dit gedrag steeds opnieuw vertonen. Bij het wandelen met meerdere honden is het vaak al genoeg als één hond uit de groep het instinct voelt om alle andere tot jagen aan te zetten. In dit geval wordt er ook wel van een stemmingsoverdracht gesproken. Ook hormoonwisselingen, een veranderd seksueel gedrag van de hond, kunnen invloed op het jachtinstinct hebben.
Het maakt niet uit wat voor ras je hond is, het jachtinstinct kan zich altijd voordoen. Met name baasjes van jonge honden, wat geen echte jachthonden zijn, schrikken natuurlijk als hun voorheen brave viervoet er ineens vandoor holt. Als de hond de vervolging heeft ingezet, is die nauwelijks nog te stoppen. Maar waarom is het jachtinstinct zo sterk dat de hond niet meer naar het baasje luistert? De reden daarvoor is gelukshormonen. In het lichaam van de hond komt bij het jagen endorfine vrij. Dit geeft de hond een geluksgevoel. Om dit gevoel op te wekken is het meestal al voldoende om alleen al achter het wild aan te rennen. De honden hebben dus geen succesvolle jacht nodig voor deze roes. De beloning is in dit geval dan wel twee keer zo groot, maar alleen de drift is dankzij de vrijkomende hormonen voor veel honden al voldoende beloning.
Het geluksgevoel is dan zo sterk dat de hond zich in niets anders interesseert. Als baasje kun je dan vloeken tot je er bij neervalt. De hond rent de volgende keer gewoon weer achter een konijn aan alleen maar om dat goede gevoel nog eens te hebben. Het is dus het beste als de hond nooit jaagt zodat hij niet aan dit geluksgevoel went. Helaas is dit makkelijker gezegd dan gedaan. Hondenbaasjes moeten op dergelijke situaties voorbereid zijn.
Het is minstens net zo lastig om een hond die van jagen een geluksgevoel krijgt dit weer af te leren. Baasjes kijken radeloos of verslagen toe hoe hun geliefde viervoeter zich losrukt. Hij is in de ban van zijn instinct en gaat ervandoor. Als de hond dan veilig terugkomt van de jacht is het baasje natuurlijk opgelucht. Maar de angst voor de volgende wandeling wordt met ieder voorval groter. Het baasje heeft namelijk de verantwoordelijkheid voor zijn hond, maar ook voor diens omgeving met andere dieren.
Om te voorkomen dat hun hond een veiligheidsrisico vormt, pakken de meeste baasjes de lijn vast. Maar zelfs een sleeplijn die de hond nog redelijk veel ruimte geeft is op den duur zowel voor de hond als het baasje onprettig. Ten eerste heb je veel standvastigheid nodig als een volwassen Bloedhond ineens gaat jagen. Er zijn zelfs extreme jachthonden die ook na een anti-jachttraining het jachtinstinct niet kunnen onderdrukken een een leven lang aan de sleeplijn zitten. De meeste honden kunnen echter leren hun jachtinstinct te weerstaan.
Om de hond van zijn geliefde hobby af te houden, moet je hem er van overtuigen dat het beheersen van het jachtinstinct positiever is dan jagen. Hij moet leren dat het de moeite waard is bij zijn baasje te blijven. Niet alleen omdat je wat lekkers bij je hebt, maar omdat hij met zijn baasje spannendere avonturen kan beleven dan als hij in zijn eentje achter een paar konijnen aanrent. Het jachtinstinct van de hond kan niet helemaal worden uitgezet, maar wel veranderd tot een voor mensen wenselijk gedrag. Anti-jachttraining is dus geen training waarmee je hond het jagen afleert. Het is er veel meer op gedoeld een jagende hond onder controle te houden. Om de controle over de hond en zijn gedrag te verkrijgen, bevat de training verschillende oefeningen. Door middel van diverse aanpakken zal de training succesvol zijn. De anti-jachttraining voor honden is verdeeld in vijf onderdelen:
Een hond die normaliter niet eens naar het roepen van het baasje luistert, zal dit als hij gaat jagen al helemaal niet meer doen. Een basisgehoorzaamheid waarbij de hond naar de belangrijkste commando’s luistert (zoals kijk, zit, blijf, aan de voet en ga), is voor een succesvolle anti-jachttraining voor honden dus essentieel. In het beste geval krijgt de hond een dergelijke basisopvoeding al als puppy mee, dus maak je niet al te veel zorgen: ook volwassen honden die al bepaalde vervelende manieren hebben ontwikkeld, zoals jagen, zijn in staat om de basiscommando’s te leren. Natuurlijk zijn sommige hondenrassen meer bereid om mee te werken. Maar zelfs zeer eigenzinnige rassen, zoals de Afghaanse Windhond, Bloedhond of Wolfshond, kunnen leren gehoorzaam te zijn.
Laat je hond zien dat gehoorzaamheid de moeite waard is. Als hij het gewenste gedrag vertoont (door te komen als je ‘aan de voet’ roept, gaat liggen bij ‘lig’ of geduldig wacht als je ‘blijf’ zegt), loof hem dan. Aai je hond, zeg wat liefs, geef hem een lekkernij of hondenspeelgoed. Ook kun je hem op een andere manier bezig houden. Oefen de commando’s overal waar je bent. Ten eerste thuis, dan in de eigen tuin en later als je je hond uitlaat. Het is belangrijk dat je hond de basiscommando’s in iedere situatie, ook bij afleiding, beheerst. Met geduld, consistentie en positieve bevestiging zul je je doel bereiken.
Door hun jachtinstinct lijken veel honden hun goede opvoeding ineens te vergeten. Ze maken zich los van hun baasje, rennen er van door en luisteren zelfs niet meer naar luid geroep. Om er voor te zorgen dat dit niet gebeurt, moet je hond ook in uitzonderlijke situaties naar jouw commando’s luisteren. Dat is nog niet zo makkelijk. De verleidingen waaraan je hond tijdens het uitlaten wordt blootgesteld mogen niet worden onderschat. Geuren, een interessant spoort of zelfs blikcontact leiden hem steeds opnieuw af. Het is belangrijk dat je hond jou als leider van de roedel niet vergeet, ongeacht alle afleidingen en verleidingen. Jij moet altijd zijn volledige aandacht hebben. Als je hond helemaal op jou gericht is, dan werkt deze nauwe band als een soort onzichtbare lijn.
Een handig hulpmiddel om de band tussen mens en dier te versterken is het belonen van je hond voor zijn aandacht. Zoekt hij tijdens het uitlaten oogcontact met jou, komt hij achter je aan als je van richting verandert of draait hij direct naar je om als je langzamer gaat lopen? Beloon je hond iedere keer dat hij zijn aandacht op jou richt. Als je merkt dat je hond met zijn gedachten niet meer bij jou is en niet meer reageert als je plots blijft staan, verstop je dan eens achter een boom. Je hond zal direct verward zijn en naar je gaan zoeken. Beloon hem uitvoerend als hij je gevonden heeft. Dat zal de band tussen jou en je hond ook versterken.
Een hond met een sterk jachtinstinct laat zich niet door enkel lekkernijen overtuigen. Hij zal niet zomaar geloven dat het beter is bij het baasje te blijven dan achter het wild aan te gaan. Daarvoor is de zelfbeloning van het jagen door de bovengenoemde gelukshormonen simpelweg te groot. Het is bepalend dat je hond leert dat de samenwerking met jou spannender is dan de jacht. Neem de behoeften van je hond serieus en probeer zijn instinct om te stoeien, graven en rennen op een andere manier te stillen. Apporteer- en zoekspelletjes, bijtrollen en natuurlijk hondensport, zoals behendigheid, canicross of mantrailing laten bijna elk hondenhart sneller kloppen. Het zorgt er voor dat je hond lichamelijk en mentaal voldoende wordt uitgedaagd.
Er is een groot aantal honden dat uit verveling jaagt. Ze zullen het jagen laten voor wat het is zodra ze merken dat je hem genoeg vermaak biedt. Breng afwisseling in de uitlaatroutes aan en wees creatief: Begraaf een snoepje of hondenspeelgoed voor je hond dat hij uit moet graven, doe verstop- en zoekspelletjes, gooi met stokken, laat hem een bijtrol apporteren of op boomstammen balanceren. Wees een team en bewijs dat je begrijpt wat hij wil en dat je hem daar in ook tegemoet komt. Natuurlijk met behulp van de geoefende regels. Vooral honden van rassen speciaal voor de jacht moeten hun jachtinstinct uit kunnen leven. Veel hondenscholen bieden in het kader van mantrailing of bijtrolspellen een passende anti-jachttraining aan. De hond leert hier zijn jachtinstinct te beheersen tijdens simulatieritten en in een veilige omgeving.
© disq / stock.adobe.com
Een anti-jachttraining draait altijd om impulscontrole. Honden moeten namelijk leren hun jachtinstinct te weerstaan. Dit gecontroleerde gedrag gaat echter tegen zijn natuurlijke aard in en zal soms tot frustratie leiden. Impulscontrole betekent dus ook dat de hond met frustratie kan omgaan. En net als voor de rest geldt ook hier dat je hond zelfbeheersing alleen maar leert als hij het de moeite waard vindt. Zo moet je een hond die impulsief tegen iedere bezoeker aan springt leren dat dit de verkeerde manier is om aandacht te krijgen. Pas als hij braaf gaat zitten krijgt hij positieve aandacht. Hetzelfde geldt voor de anti-jachttraining. Alleen als de hond kan laten zien dat hij zijn impulsen kan controleren mag hij op een beloning hopen. Als hij niet achter de buit aan rent maar die eerst meldt en vervolgens rustig op je commando wacht, dan krijgt hij lof en een gepaste beloning.
Een goede oefening voor impulscontrole is je hond te laten liggen met het commando ‘lig’ en vervolgens een bijtrol te gooien. Als hij opspringt zonder het volgende commando af te wachten, negeer je hem. Als het hem echter lukt geduldig te wachten en hij pas opspringt bij het commando ‘zoek’ en de bijtrol haalt, beloon hem dan uitvoerig. Natuurlijk heeft deze oefening alleen succes als je hond ontspannen en rustig is. Een hond die opgewonden heen en weer loopt en wiens stressniveau zichtbaar verhoogd is heeft niets aan deze training. In zo’n geval moet de hond eerst goed tot rust komen. Ga met hem joggen, speel met hem in de tuin of laat hem naast je fiets rennen. Pas als de hond fysiek uitgeput is, kan hij zich op de oefening voor impulscontrole concentreren.
Om je hond bij het uitlaten los te maken van de sleeplijn, moet je er compleet van verzekerd zijn dat je hond terugkomt als je hem roept. Maar zelfs als je hond altijd terugkomt als je in het park bent en hij andere mensen of honden ontmoet, betekent dat helaas niet dat hij dat ook doet als hij wild in het vizier heeft. Als de hond eerst moet bepalen of hij liever naar jou luistert of naar zijn jachtinstinct, kiest hij meestal voor de tweede optie. In deze situatie heb je iets sterkers nodig dan het vaak gehoorde en gebruikte ‘aan de voet’. Spreek met je hond een soort ‘super-commando af. Je gebruikt deze alleen in noodgevallen en belooft je hond iets heel speciaals dat hij niet vaak krijgt.
Handige hulpmiddelen voor een dergelijk noodsignaal zijn een hondenfluitje en een bijzondere lekkernij. Denk hierbij aan een stuk worst waar je hond alles voor zou doen. Oefen het komen met de fluit thuis en versterk de externe afleidingen langzaam door de oefening vervolgens buiten in de tuin te doen. Ga daarna oefenen op een afgelegen parkeerplaats en later op een veld of in het bos. Beloon je hond met een speciale lekkernij zodra hij naar je toekomt door het fluitje.
Natuurlijk moet je de oefening niet te vaak herhalen. De bijzondere beloning zou dan helemaal niet zo bijzonder kunnen worden en daardoor aan aantrekkingskracht inboeten. Als je het noodsignaal succesvol hebt getraind, moet je het echt enkel in noodgevallen gebruiken en niet tijdens de dagelijkse wandelgang. Als het noodsignaal zijn veelbelovende functie behoudt, heb je een goede kans dat je je hond als hij gaat jagen op een buit of zelfs nog bij de drift terug kan roepen.
Een succesvolle anti-jachttraining vergt hoe dan ook een hoop werk. Zelfs de beste trainer op aarde kan het jachtinstinct van een hond niet binnen een dag afleren. Er is geduld, consistentie en inlevingsvermogen voor nodig om de hond te overtuigen dat het voor hem beter is niet meer te jagen. Er zal altijd sprake zijn van tegenslag. Sommige honden binnen een paar weken hun jachtinstinct te negeren. Andere hebben daar soms een heel leven voor nodig. Hoe snel de training succes heeft, hangt niet alleen van jou als trainer af. Het heeft ook te maken met de hond, zijn ervaringen, behoeften en de trainingsomgeving. Vooral voor onervaren hondenbaasjes of voor iedereen die voor het eerst een jachthond heeft kan een bezoek aan een anti-jachttraining onder professionele begeleiding handig zijn. Het is ook aan te raden naar een hondenschool of hondensport- of -rasvereniging te gaan.
Wat jij en je hond ook kiezen, geef niet op! Herinner er jezelf aan waarom je met je hond traint: voor ontspannen wandelingen zonder lijn en voor een levenslange bond tussen jou en je hond! En vergeet niet: zelfs enthousiaste jachthonden kunnen leren dat het leven meer te bieden heeft dan alleen maar jagen!
Ontdek ons assortiment accessoires voor hondensport & hondentraining!
Veel honden reageren overal op door hard te blaffen. Natuurlijk hoort dit gedrag bij honden. Het is hun manier om zich uit te drukken. Maar als je hond onbeheerst blaft, moet je er iets aan doen. Wij geven je hier tips over hoe je je hond kan afleren te blaffen.
Hoe vroeger, des te beter! Voor de hondenopvoeding klopt dit motto gegarandeerd. Jonge honden zijn erg nieuwsgierig en willen alles ontdekken. Hier kun je gebruik van maken. Je kunt de hond op een speelse maar consequente manier leren wat er van hem verwacht wordt en welk gedrag gewenst is. In dit artikel lees je alles wat je moet weten over puppy opvoeding!
Help! Mijn hond maakt alles kapot, schoenen, kabels, telefoon, filtstiften, vloerbedekking of afvalbak – alles gaat eraan bij sommige honden. Binnen korte tijd kunnen de wilde viervoeters de woning inclusief meubels op zijn kop zetten. Maar waarom maken sommige honden alles kapot en hoe kun je dit gedrag afleren?
